Silaba
divishon fonológiko di un palabra From Wikipedia, the free encyclopedia
Remove ads
Silaba (na inglés: syllable; na hulandés: lettergreep) ta un unidad ritmico di zonido den un palabra. Un silaba ta normalmente forma pa un solo vocal of un combinacion di consonante y vocal, cu ta wordo pronuncia manera un solo impulso di bos.
Den linguistica, e analisis di e silaba ta un aspecto esencial den fonologia, ortografia, y e forma di rima den poesia. E structura di silaba por varia segun idioma, pero tur idioma tin algun forma di silaba den su sistema linguistico. Den idioma Papiamento, silabacion ta fundamental pa duna ritmo y entonacion na palabra.
Ehempel:
- casita → ca-si-ta
- bunita → bu-ni-ta
- trahado → tra-ha-do
Remove ads
Structura di silaba
E structura general di un sílaba ta consisti di tres segmento agrupa den dos componente:

- Onset (ω): Un consonante of grupo di consonante, obligatorio den algun idioma, opcional of hasta restringi den otronan
- Rima (ρ): ta consisti di un:
- nucleo (ν): e vocal principal di e silaba (obligatorio)
- coda (κ): e consonante of grupo di consonantenan despues di e vocal (opcional)
Por ehempel, den e palabra "boca", nos tin dos silaba: bo-ca.
- Bo: onset = "b", nucleo = "o"
- Ca: onset = "c", nucleo = "a", sin coda
Remove ads
Lista di referencia
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads