Ælgifu
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Aelgifu z Northampton, inne transkrypcje: Ælgifu, Aelfigja, Elgifu, Alfgifu (ur. ok. 995, zm. ok. 1040) – anglosaska konkubina króla Danii Kanuta Wielkiego, córka Elfhelma, earldormana Yorku, matka króla Anglii Harolda Zajęczej Stopy i władcy Norwegii Swena Knutssona (Swena Alfivasona). Regentka Norwegii w imieniu swojego syna, w latach 1030-1035.
Królowa Anglii, Danii i Norwegii | |
Regentka Norwegii | |
Okres | |
---|---|
Jako żona | |
Dane biograficzne | |
Data urodzenia |
ok. 995 |
Data śmierci |
ok. 1040 |
Ojciec |
Elfhelm, earldorman Yorku |
Mąż | |
Dzieci |

Gdy starszy syn Swen objął królestwo Norwegii, Kanut wysłał ją z nim, by sprawowała rządy w imieniu niepełnoletniego. Postępowała jednak tak okrutnie i bezwzględnie, że Norwegowie zbuntowali się przeciw władczyni i wygnali ją z kraju.
Po śmierci Kanuta Wielkiego podjęła wszelkie starania, by kolejnym królem Anglii został jej drugi syn, Harold. W tym celu wymusiła na szlachcie uznanie Harolda za tymczasowego króla i popierała spiski na życie jego najgroźniejszych rywali. Dopięła swego, ponieważ inni konkurenci do tronu przebywali za granicą.