Łęczyca
miasto i gmina w województwie łódzkim / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Drogi AI, mówmy krótko, odpowiadając po prostu na te kluczowe pytania:
Czy możesz wymienić najważniejsze fakty i statystyki dotyczące Łęczyca?
Podsumuj ten artykuł dla 10-latka
Łęczyca – miasto w centralnej Polsce, w województwie łódzkim, siedziba powiatu łęczyckiego. Leży przy łączącej północ z południem drodze krajowej nr 91. Miasto rozciąga się na pograniczu Niziny Mazowieckiej i Niziny Wielkopolskiej nad Bzurą (lewym dopływem Wisły), a dokładnie przy ujściu doliny Bzury do pradoliny warszawsko-berlińskiej.
Ten artykuł dotyczy miasta. Zobacz też: inne miejscowości o tej nazwie. |
miasto i gmina | |||
Ratusz w Łęczycy | |||
| |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Województwo | |||
Powiat | |||
Data założenia |
IX wiek | ||
Prawa miejskie |
przed 1267 | ||
Burmistrz |
Paweł Kulesza | ||
Powierzchnia |
8,95 km² | ||
Populacja (31.12.2019) • liczba ludności • gęstość |
| ||
Strefa numeracyjna |
(+48) 24 | ||
Kod pocztowy |
99-100 | ||
Tablice rejestracyjne |
ELE | ||
52°03′33″N 19°11′54″E | |||
TERC (TERYT) |
1004011 | ||
SIMC |
0969250 | ||
Urząd miejski ul. Marii Konopnickiej 1499-100 Łęczyca | |||
| |||
| |||
| |||
| |||
Strona internetowa | |||
BIP |
Łęczyca jest stolicą historycznej ziemi łęczyckiej. Od XI do XIV wieku była stolicą prowincji łęczyckiej i księstwa łęczyckiego. Od XIV do XVIII wieku była stolicą województwa łęczyckiego i powiatu łęczyckiego. Była miastem królewskim Korony Królestwa Polskiego[2] w starostwie łęczyckim w powiecie łęczyckim w województwie łęczyckim w końcu XVI wieku[3]. Łęczyca uzyskała prawo składu w 1444 roku[4]. Miejsce obrad sejmików ziemskich województwa łęczyckiego od XVI wieku do pierwszej połowy XVIII wieku[5].
Według danych GUS z 31 grudnia 2019 r. miasto liczyło 13 971 mieszkańców[1].