Loading AI tools
chrześcijańska społeczność religijna w Macedonii Północnej Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Świadkowie Jehowy w Macedonii Północnej – społeczność wyznaniowa w Macedonii Północnej, należąca do ogólnoświatowej wspólnoty Świadków Jehowy, licząca w 2023 roku 1233 głosicieli, należących do 23 zborów[1][uwaga 1][uwaga 2]. Na dorocznej uroczystości Wieczerzy Pańskiej w 2023 roku zgromadziło się 2540 osób[2][uwaga 3]. Działalność miejscowych głosicieli koordynuje Biuro Oddziału w Skopje[3].
Działalność kaznodziejską na terenie Macedonii Północnej, należącym wówczas do europejskiej części Turcji, zapoczątkował około roku 1887 Basil Stephanoff. Jednakże na skutek fałszywych pogłosek na temat jego działalności znalazł się on w więzieniu[4].
Później, w Królestwie Jugosławii, do którego należała obecna Macedonia Północna, pierwsza korporacja prawna reprezentująca Badaczy Pisma Świętego (Świadków Jehowy) – „Latarnia Morska – Stowarzyszenie Badaczy Pisma Świętego w Królestwie Jugosławii” została założona w słoweńskim Mariborze w połowie lat 20[5]. Alfred Tuček w drodze ze Słowenii do Bułgarii zostawił publikacje biblijne Dimitarowi Jovanovičowi w miejscowości Strumica. Wkrótce został on pierwszym macedońskim Świadkiem Jehowy. Zapoznał ze swoimi wierzeniami braci Aleksego i Kostę Arsov. Za pomocą czasopism i płyt gramofonowych prowadzili oni działalność kaznodziejską w Macedonii Północnej. Jedno z czasopism trafiło do Tušo Carčeva, który nawiązał kontakt z biurem w Mariborze, dzięki czemu utworzono pierwszą grupę w Macedonii[6]. Później wyświetlano film Dramat stworzenia[7].
Po napaści Niemiec na Jugosławię 6 kwietnia 1941 roku, łączność pomiędzy Biurem Oddziału a głosicielami w Macedonii została przerwana. Nawiązano ją ponownie dopiero po zakończeniu II wojny światowej[8].
9 września 1953 roku Socjalistyczna Federalna Republika Jugosławii pod rządami marszałka Tito oficjalnie zarejestrowała Chrześcijańską Wspólnotę Religijną Świadków Jehowy[9]. Rejestracja pozwalała zgromadzać się w wyznaczonych salach i rozsyłać literaturę biblijną, lecz nie można było prowadzić działalności kaznodziejskiej od domu do domu, za którą groziły grzywny. Dlatego głoszono potajemnie i nieoficjalnie[10]. Dalej też młodzi Świadkowie Jehowy odbywali kilkuletnie wyroki więzienia za odmowę podjęcia służby wojskowej[11].
W 1957 roku w Zagrzebiu, w dawnym warsztacie przerobionym na Salę Królestwa miał miejsce pierwszy powojenny kongres dla jugosłowiańskich Świadków Jehowy. Tam też urządzono lokalne biuro, utrzymujące łączność ze współwyznawcami w Macedonii[12]. W 1958 roku w Chorwacji powielano publikacje religijne dla wyznawców z całej Jugosławii, które zaczęły docierać również do Macedonii[12]. Pod koniec lat 60. XX wieku powstała grupa głosicieli w Kočani[13]. W okresie tym głosiciele z Macedonii mieli ograniczony kontakt z Biurem Oddziału w Zagrzebiu[13]. Austriackie Biuro Oddziału umacniało współwyznawców pod względem organizacyjnym[14].
W 1967 roku w kongresie pod hasłem „Dzieło czynienia uczniów” w Klagenfurcie w Austrii uczestniczyło 889 jugosłowiańskich wyznawców. Rok później w austriackim Villach odbył się kolejny kongres, pod hasłem „Dobra nowina dla wszystkich narodów” dla Świadków Jehowy z Jugosławii, w którym uczestniczyło 2319 osób[15]. W 1969 roku zorganizowano ośmiodniowy kongres międzynarodowy pod hasłem „Pokój na ziemi” w Norymberdze w Niemczech. Program był przedstawiany również w językach serbsko-chorwackim oraz słoweńskim[16].
Od 16 do 18 sierpnia 1991 roku w Zagrzebiu odbył się pierwszy w Jugosławii kongres międzynarodowy Świadków Jehowy pod hasłem „Lud miłujący wolność Bożą”. Uczestniczyły w nim 14 684 osoby, w tym macedońscy wyznawcy[17]. W roku 1993 na kongres przybyły 642 osoby. W tym samym roku Świadkowie Jehowy zostali uznani prawnie w Macedonii. Otwarto biuro pracujące pod nadzorem austriackiego Komitetu Oddziału oraz zakupiono w Skopje budynek przy ulicy Alžirskiej, do którego z Zagrzebia przeniósł się macedoński zespół tłumaczy. Utworzono macedoński Komitet Kraju i Dom Betel[18].
W latach 1994–1998 władze ograniczały ilość importowanych publikacji Świadków Jehowy. Z tego względu niektóre materiały były kopiowane. Czasopisma wysyłano do Macedonii również pocztą, a także w niewielkich ilościach wwozili je turyści. Ograniczenia te ustały po korzystnym wyroku Sądu Najwyższego, zezwalającym na nieskrępowany import literatury biblijnej[19].
W roku 1999 w ówczesnej Macedonii ukończono dwie nowe Sale Królestwa (w Strumicy i Bitoli), zakończono również prace nad kompleksem dwóch Sal Królestwa w Skopje. W latach 2001–2007 wybudowano 9 nowych miejsc wielbienia[20].
W 2000 roku liczba głosicieli przekroczyła 1000 osób. W 2001 roku w stolicy otwarto Biuro Oddziału, 17 maja 2003 roku uroczyście oddano do użytku nowe obiekty biura Świadków Jehowy. Prace budowlane trwały dwa lata. Dotychczasowe obiekty czterokrotnie powiększono. W trzech osobnych budynkach mieści się administracja, dział tłumaczeń, pokoje mieszkalne, kuchnia i pralnia. Przemówienie inauguracyjne wygłosił członek Ciała Kierowniczego Świadków Jehowy Guy H. Pierce. Przybyli też delegaci z 10 krajów[21].
W 2001 roku wydano Chrześcijańskie Pisma Greckie w Przekładzie Nowego Świata (Nowy Testament) w języku macedońskim.
W dniach 20–22 listopada 2003 roku na zaproszenie Macedońskiego Centrum Współpracy Międzynarodowej na trzydniowych targach Świadkowie Jehowy zaprezentowali swoje publikacje. W lipcu 2004 roku do pomocy w działalności kaznodziejskiej wśród albańskojęzycznych mieszkańców Macedonii przyjechały dwa małżeństwa albańskich współwyznawców[22], powstały też 3 zbory romskie[23]. Od kwietnia do lipca 2007 roku przeprowadzono kampanię, w trakcie której 337 głosicieli z 7 krajów prowadziło działalność kaznodziejską w ponad 200 miejscowościach, w których dotąd jeszcze nie była ona prowadzona[24].
W 2006 roku w kongresie pod hasłem „Wyzwolenie jest blisko!” w stolicy uczestniczył członek Ciała Kierowniczego – Gerrit Lösch, który ogłosił wydanie całego Pisma Świętego w Przekładzie Nowego Świata w języku macedońskim[25].
W 2017 roku publikacje biblijne zaczęto wydawać w miejscowej odmianie języka romani[26].
17 grudnia 2008 roku tamtejszy Trybunał Kraju potwierdził legalność działalności wyznania w Macedonii[27]. W 2008 roku w kraju zanotowano liczbę 1339 głosicieli, a 3677 osób spotkało się na Pamiątce. W 2010 roku zanotowano liczbę 1363 głosicieli, a w roku 2014 – 1342.
W styczniu 2014 roku utworzono stałą grupę tłumaczy lokalnego języka romani, zapisywanego alfabetem łacińskim oraz cyrylicą[28].
W lipcu 2015 roku delegacja Świadków Jehowy z Macedonii brała udział w kongresie specjalnym pod hasłem „Naśladujmy Jezusa!” w Sofii w Bułgarii[29], w czerwcu 2017 roku w kongresie specjalnym pod hasłem „Nie poddawaj się!” w Wiedniu[30], a w 2019 roku w kongresie międzynarodowym pod hasłem „Miłość nigdy nie zawodzi!” w Atenach[31].
W 2017 roku zorganizowano po raz pierwszy kongres w języku romskim. W kongresie pod hasłem „Nie poddawaj się!” uczestniczyły delegacje z 12 krajów. Program został przedstawiony w kilku odmianach języka romani używanych w Macedonii, Bułgarii i Serbii[26].
Od sierpnia do października 2019 roku zorganizowano specjalną kampanię głoszenia w języku macedońskim i albańskim, w której wzięło udział 476 głosicieli z 7 krajów[32]. W 2020 roku osiągnięto liczbę 1279 głosicieli.
8 stycznia 2023 roku Daniel Jovanovic, członek Komitetu Oddziału Macedonia Północna, ogłosił podczas specjalnego spotkania w Skopje wydanie Ewangelii według Mateusza w Przekładzie Nowego Świata w języku romani cyrylicą i pismem łacińskim. Poprzez „JW Stream–Studio” program zgromadzenia był transmitowany online do zborów posługujących się tym językiem w Europie Środkowej. W 2023 roku posługiwało się nim 317 głosicieli w Macedonii Północnej[33]. W 2024 roku delegacja z Macedonii Północnej brała udział w kongresie specjalnym pod hasłem „Głośmy dobrą nowinę!”.
Macedońskie Biuro Oddziału nadzoruje tłumaczenie literatury na język macedoński oraz język romani używany w Macedonii Północnej[3].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.