Światowa Organizacja Meteorologiczna
międzynarodowa organizacja ONZ (Genewa, Szwajcaria) / Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Światowa Organizacja Meteorologiczna (ang. The World Meteorological Organization – WMO) międzyrządowa organizacja skupiająca 192 członków z siedzibą w Genewie.
| |||
_members_-_states_and_territories.png) państwa członkowskie | |||
| Siedziba | |||
|---|---|---|---|
| Członkowie |
193 stany i terytoria[1] | ||
| Sekretarz generalny |
Petteri Taalas[2] | ||
| Prezydent |
Gerhard Adrian[3] | ||
| Utworzenie |
1950 | ||
| |||
| Strona internetowa | |||
Powstała w 1950 z przekształcenia Międzynarodowej Organizacji Meteorologicznej (International Meteorological Organization – IMO) założonej w 1873 r. Traktat powołujący organizację podpisano 11 października 1947, nabrał on mocy 23 marca 1950[4], dla upamiętnienia tego dnia co roku obchodzony jest Światowy Dzień Meteorologii. Od 17 marca 1951 r. WMO stała się wyspecjalizowaną agendą ONZ, której zadaniem jest ujednolicanie, udoskonalanie i wymiana prac meteorologicznych oraz popieranie studiów klimatycznych, geograficznych, hydrologicznych.
Głównym zadaniem Światowej Organizacji Meteorologicznej jest organizacja i koordynacja działań służb meteorologicznych różnych krajów, ujednolicanie metod obserwacji meteorologicznych i rozpowszechnianie prognoz pogody.
Światowa Organizacja Meteorologiczna organizuje co 4 lata Światowe Kongresy Meteorologiczne i wydaje w 4 językach WMO Bulletin.
Spory wynikłe ze stosowania Konwencji, których nie rozwiązano w inny sposób, rozstrzyga rozjemca, wyznaczony przez przewodniczącego Międzynarodowego Trybunału Sprawiedliwości (art. 29 Konwencji).
Od 1947 do Światowej Organizacji Meteorologicznej należy polski Instytut Meteorologii i Gospodarki Wodnej. Agendą Światowej Organizacji Meteorologicznej jest Światowa Służba Pogody.