Štiavnica (dolina)
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Štiavnica – dolina w Niżnych Tatrach na Słowacji. Jest górnym piętrem Jánskiej doliny, która wraz z doliną Štiavnica jest doliną walną[1].
Štiavnica podchodzi pod główny grzbiet Niżnych Tatr na odcinku od Dziumbiera (Ďumbier) poprzez grzbiet Králički po szczyt 1768 m. Orograficznie prawe zbocza doliny tworzy grzbiet Králički, a potem grzbiet odchodzący na północ od szczytu 1768 m poprzez Bocianske sedlo, Rovną hoľę, Okrhúly vrch, Ohništé. Lewe zbocza tworzy Dziumbier i jego północny grzbiet ze szczytem Ludárova hoľa. Dolina opada spod progu lodowcowego między zboczem Dziumbiera i Králička początkowo w kierunku wschodnim, niżej łukowato zakręcając na północ. Masyw Štiavnicy oddziela główny ciąg doliny od jej lewego odgałęzienia – Ludárovej dolina. W dolnej części Štiavnicy uchodzi jeszcze jedna dolina – Červený jarok. Od jej ujścia w miejscu o nazwie Pred Bystrou, horáreň Štiavnica zmienia nazwę na Jánską dolinę[1].
Štiavnica wyżłobiona jest w dwóch rodzajach skał; w górnej części są to skały granitowe, w dolnej wapienne[2]. Górna część doliny jest bezleśna – od dna doliny aż po szczyty pokryta halami, dolną część porasta las. Dnem doliny spływa potok Štiavnica. Cała dolina znajduje się w obrębie Parku Narodowego Niżne Tatry, ponadto jej górna część jest objęta dodatkową ochroną – należy do rezerwatu przyrody Dziumbier[1][3].