Adamowicz IV – polski herb szlachecki używany przez rodzinę pochodzenia tatarskiego. Według Stanisława Dziadulewicza jest to odmiana herbu Leliwa.
Opis herbu
Blazonowanie stworzone przy uwzględnieniu zasad współczesnego blazonu, zaproponowanych przez Alfreda Znamierowskiego[1]:
W polu błękitnym półksiężyc srebrny z takąż gwiazdą pięciopromienną między rogami i zaćwieczonymi na nich takimiż strzałami. Klejnot: Trzy pióra strusie. Labry: błękitne, podbite srebrem.
Herb ten, przytaczany był pierwotnie jedynie przez Stanisława Dziadulewicza, bez barw i elementów dodatkowych poza tarczą. Rekonstrukcji barw, labrów i klejnotu dokonał Tadeusz Gajl.
Najwcześniejsze wzmianki
Herb wymieniony przez Stanisława Dziadulewicza (Herbarz rodzin tatarskich w Polsce, 1929).
Rodzina Adamowiczów
Według Dziadulewicza znaczny ród, przypisany do zaciągu juszyńskiego, pochodzący od Dawidowiczów herbu Strzała. Z roku 1520 pochodzi wzmianka o protoplaście rodu Adamowiczów – Adamie. Jego ojcem był Stanisław Dawidowicz, właściciel Mustupicz w powiecie mińskim. Adam miał trójkę dzieci, córkę Januchnę oraz Abdruchmana (nosił on dalej nazwisko Dawidowicz) i Sołtana. Z licznego potomstwa Sołtana w 1631 żyło już tylko dwóch synów, Issup i Achmeć, którzy dali początek dwóm liniom Adamowiczów[2].
Herbowni
Ponieważ był to herb własny, przysługiwał jednej tylko rodzinie herbownych:
Adamowicz.
Inne rodziny o tym samym nazwisku pieczętowały się jeszcze przynajmniej ośmioma innymi herbami[3].
Przypisy
Bibliografia
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
