Loading AI tools
księżniczka małopolska z dynastii Piastów Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Adelajda Kazimierzówna (ur. zapewne pod koniec lat 70. lub na początku lat 80. XII w., zm. 8 grudnia 1211) – księżniczka małopolska z dynastii Piastów.
Księżna Adelajda – fragment obrazu w krużganku klasztoru dominikanów sandomierskich | |
Dynastia | |
---|---|
Data urodzenia |
zapewne pod koniec lat 70. lub na początku lat 80. XII w. |
Data śmierci | |
Ojciec | |
Matka |
Córka księcia krakowskiego i zwierzchniego księcia Polski, księcia sandomierskiego i mazowieckiego Kazimierza II Sprawiedliwego i Heleny, córki Konrada II znojemskiego z dynastii Przemyślidów.
Na podstawie inskrypcji na płycie nagrobnej w kościele dominikanów pw. św. Jakuba w Sandomierzu i dwóch przekazów Jana Długosza[1] historycy ustalali pochodzenie i fakty z życia Adelajdy. Do czasów współczesnych w literaturze dominował pogląd zgodny ze źródłami w kwestii jej filiacji i roku śmierci. Według niego Adelajda była zmarłą w 1211 córką Kazimierza II Sprawiedliwego, jednakże nie erygowała klasztoru dominikanów w Sandomierzu, lecz była tamtejszą mniszką[2]. W XIX w. pojawiła się teoria głosząca, że Piastówna była córką Kazimierza I kujawskiego, która wstąpiła do klasztoru dominikanów sandomierskich i zmarła w 1291[3]. Pogląd ten przyjęty przez większość badaczy został zakwestionowany. Nowsza literatura uznała Adelajdę za córkę Kazimierza Sprawiedliwego, fundatorkę sandomierskiego kościoła, w którym po śmierci w 1211 została pochowana[4].
Jan Długosz przekazał, że Adelajda była córką Kazimierza Sprawiedliwego[5]. Nie wiadomo, kiedy się urodziła. Fakt, iż nie wyszła za mąż ani nie wstąpiła do żadnego klasztoru, przemawia za domniemaniem, że zmarły w 1194 ojciec nie zdążył zadecydować o jej przyszłości[6]. Data urodzenia: pod koniec lat 70. lub na początku lat 80. XII w. jest tylko przypuszczalna[6]. Umownie wśród potomstwa Kazimierza Sprawiedliwego i Heleny znojemskiej Piastówna jest umieszczana na piątym miejscu, po Odonie, a przed Leszkiem Białym i Konradem I mazowieckim[6].
Geneza jej imienia nie jest jasna. W literaturze istnieją trzy domysły[7]. Kazimierzówna mogła otrzymać imię po Adelajdzie, matce Salomei z Bergu a babce Kazimierza Sprawiedliwego, aczkolwiek odległość chronologiczna między śmiercią hrabiny Bergu a narodzinami Kazimierzówny jest znaczna. Wątpliwe też, aby babka wpisała się w pamięć osieroconego przez matkę w wieku 6 lat księcia. Gdyby rodzice Kazimierza Sprawiedliwego, Bolesław Krzywousty i Salomea z Bergu, mieli córkę o imieniu Adelajda, zmarłą w młodym wieku, niepoświadczoną przez źródła, której grób znajdowałby się w kraju, to właśnie po niej Kazimierzówna mogłaby otrzymać miano. Wreszcie jej imię mogło nawiązywać do Adelajdy Zbysławy, córki księcia wrocławskiego Bolesława Wysokiego, z którym Kazimierz Sprawiedliwy był przez kilka lat w sojuszu. W tym przypadku Piastówna musiałaby się urodzić między 1177 a 1184.
Adelajda była fundatorką kościoła pw. św. Jakuba w Sandomierzu, przy którym w 1226 biskup krakowski Iwo Odrowąż osadził dominikanów[8]. Miała być także mniszką w klasztorze cysterek w Trzebnicy za rządów jego pierwszej opatki Petrissy[9].
Zmarła 8 grudnia 1211[10]. Została pochowana w erygowanym przez siebie kościele.
Pod koniec XIV lub na początku XV w.[11] ufundowano gotycką płytę nagrobną. Znajduje się na niej wyrzeźbiona wypukło postać kobiety ubranej w długą suknię i płaszcz, z głową opartą na poduszce, z rękoma złożonymi do modlitwy, wokół której zamieszczono inskrypcję w języku łacińskim: „hic iacet domicella adleais filia ducis kazimiri fundatrix ilius convet' et obit anno domini milesimo ccxi”[12]. Tytuł fundatorki klasztoru na nagrobku, skąd wiedzę zaczerpnął Długosz, tłumaczy się pozostawieniem grobu Piastówny w przejętym przez dominikanów kościele i wynikłym z tego powodu błędem w źródle[13].
W XIX w. pojawiła się w literaturze niezgodna z zachowanymi źródłami teoria dotycząca Adelajdy. Przyjęto, że pochowana w sandomierskim kościele dominikanów Kazimierzówna musiała być tamtejszą mniszką. Jako że konwent został powołany w 1226, stwierdzono, że nie mogła ona umrzeć w 1211. Uznano za mało prawdopodobną tezę, iż była córką Kazimierza Sprawiedliwego, ponieważ wówczas zdecydowałaby się na wstąpienie do klasztoru dopiero w wieku około 40 lat lub poprzednio żyła w innej regule zakonnej[14]. Wobec wątpliwości przemawiających przeciw ojcostwu księcia krakowskiego część badaczy uznała Adelajdę za córkę Kazimierza I kujawskiego[15].
Ustalono, że urodzona krótko przed 7 kwietnia 1249 Adelajda pochodziła z drugiego małżeństwa księcia kujawskiego z Konstancją, córką księcia krakowskiego i śląskiego Henryka II Pobożnego[16]. Po 1278 wstąpiła do zakonu dominikanów w Sandomierzu, znajdującego się na ziemiach jej rodzonego brata Leszka Czarnego[14]. Tytuł fundatorki miał utrwalić się dzięki nadaniom na rzecz konwentu poczynionym przez nią samą lub dzięki jej wstawiennictwu przez Leszka[17]. Zmarła 8 grudnia 1291, a rok 1211 na nagrobku tłumaczono pomyłką rzeźbiarza[18].
Ta akceptowana przez historyków wykładnia została zakwestionowana[19]. Podano w wątpliwość interpretację przekazu Długosza, jakoby Adelajda była mniszką w klasztorze dominikanów, uzasadniając, że kobieta nie mogła być zakonnicą w męskim zgromadzeniu i że kronikarz wcale nie wspomniał o jej zakonnej profesji[20].
Kwestionując ten pogląd, wskazano także na brak bezpośredniego oparcia w ówczesnych źródłach przyjętych dat życia jak i filiacji. Adelajda nie mogła być córką Kazimierza I kujawskiego. Gdyby pochodziła z małżeństwa z Konstancją, zostałaby wymieniona w napisanej w 1300 (najpóźniej w 1301) Genealogii św. Jadwigi, w której wspominani są Kazimierzowice: Leszek Czarny i Ziemomysł inowrocławski wraz z potomstwem. Na niekorzyść tej filiacji świadczy fakt, iż wpływ na powstanie Genealogii miał franciszkanin wrocławski Henryk z Breny, siostrzeniec Kazimierza I[21], który nie pominąłby w opracowaniu swojej siostry ciotecznej. Ponadto w czasie pisania Genealogii opatką trzebnickiego klasztoru, będącego sanktuarium św. Jadwigi, była Konstancja, córka Ziemomysła Kazimierzowica. Gdyby natomiast Adelajda była córką księcia kujawskiego z małżeństwa z Eufrozyną opolską, wówczas co prawda nie byłaby wymieniona w Genealogii św. Jadwigi, ale zamiast do Sandomierza zostałaby oddana do któregoś z miejscowych klasztorów na Kujawach, gdzie znajdowałaby się pod opieką rodzonych braci.
Bolesław III Krzywousty ur. 20 VIII 1086 zm. 28 X 1138 |
Salomea z Bergu ur. 1093–1101 zm. 27 VII 1144 |
Konrad II znojemski | Maria serbska | ||||||||||
Kazimierz II Sprawiedliwy ur. p. 28 X w 1138 zm. 5 V 1194 |
Helena znojemska ur. zap. 1141–1150 zm. 2 IV w l. 1202–1206 |
||||||||||||
Adelajda Kazimierzówna ur. na przeł. 70/80. XII w. zm. 8 XII 1211 |
Opracowanie na podstawie: K. Jasiński, Rodowód pierwszych Piastów, Poznań 2004; K. Jasiński, Rodowód Piastów małopolskich i kujawskich, Poznań – Wrocław 2001; The Premyslids (ang.), genealogy.euweb.cz, [dostęp 2011-09-20].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.