Akustyka okrętowa
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Akustyka okrętowa obejmuje przede wszystkim część akustyczną zagadnień z tematu tzw. wibroakustyki, czyli dziedziny, która w przypadku tematyki okrętowej bada i opisuje źródła, emisję i propagację drgań i hałasów, dla sprężystej konstrukcji kadłuba statku. Źródła takich drgań i hałasów to przede wszystkim silniki spalinowe i elektryczne, generatory prądu, pędniki okrętowe (śruby napędowe i stery strumieniowe) oraz urządzenia dodatkowe takie jak rozmaite kompresory, układy wentylacyjne i klimatyzacyjne, układy wydechowe silników spalinowych i inne.
Akustyka okrętowa to również zagadnienia z dziedziny hydrografii (akustycznego badania środowiska wodnego w otoczeniu statku, rozpoznawania przeszkód i obiektów oraz tworzenie map dna morskiego) i szerzej zakreślonej hydroakustyki, w tym np. badanie hałasu kawitacyjnego powstającego podczas pracy śruby napędowej czy steru strumieniowego.