Arkusz introligatorski
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Arkusz introligatorski – jednostka stanowiąca mierniki produkcji przy oprawie książki. Jest nim zadrukowany arkusz o objętości 16 stron niezależnie od jego wielkości. Kartka papieru czyli 2 strony jest jego najmniejszą częścią[1]. Po sfalcowaniu (złamaniu) arkusz tworzy składkę[2]. W myśl nowego nazewnictwa określana jest ona składką introligatorską.