Atanazjański symbol wiary
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Atanazjański symbol wiary[1] również Symbol atanazjański (łac. Symbolum Athanasianum) – wyznanie wiary definiujące pojęcie Trójcy Świętej. Powstało pomiędzy 450 a 500 rokiem n.e. na terenie Hiszpanii lub Galii. Symbol ten cieszy się takim samym autorytetem, co inne wyznania wiary przyjęte w Kościele powszechnym. Używają go także anglikanie[2] i luteranie[3]. Symbol ten odmawiało się w dawnej liturgii rzymskiej podczas Primy w niedzielę po Pięćdziesiątnicy i w uroczystość Przenajświętszej Trójcy[4].
Od średniowiecza rozpowszechnione na równi z symbolem apostolskim (Symbolum Apostolicum) i nicejskim (Symbolum Niceanum)[2].
Wyznanie wiary zwane również (od pierwszego słowa tekstu) „Quicumque”, tzn. „Ktokolwiek”.
Od VII do XVII wieku mylnie przypisywano autorstwo tego wyznania wiary patriarsze aleksandryjskiemu, Atanazemu (ok. 295–373), gorącemu obrońcy dogmatu o Trójcy Świętej oraz nauki o Bóstwie Jezusa. Na podobnej zasadzie bywa przypisywane również Ambrożemu z Mediolanu (ok. 339–397)[2].