Béla Bay
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Béla Bay (ur. 8 lutego 1907 w Seini, zm. 26 lipca 1999 w Budapeszcie) – węgierski szermierz, trener i działacz sportowy, brązowy medalista mistrzostw świata.
Béla Bay (1941) | ||||||||||
Data i miejsce urodzenia |
8 lutego 1907 | |||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci |
26 lipca 1999 | |||||||||
Dorobek medalowy | ||||||||||
| ||||||||||
|
Podczas mistrzostw świata w Lozannie w 1935 roku (oficjalnie zawody tego cyklu rozgrywane są pod tą nazwą dopiero od 1937) Węgrzy w składzie: Béla Bay, Pál Dunay, Aladár Gerevich, János Hajdú, Ferenc Idranyi i Lajos Maszlay zdobyli brązowy medal we florecie drużynowym[1]. Był to jego jedyny medal w zawodach tego cyklu.
Na igrzyskach olimpijskich w Berlinie w 1936 roku był siódmy we florecie drużynowym[2], a w zawodach indywidualnych odpadł w półfinałach[3]. Startował tam też w szpadzie, zajmując dziewiąte miejsce indywidualnie[4], a drużynowo odpadł w pierwszej rundzie[5]. Po zakończeniu II wojny światowej wystartował na igrzyskach olimpijskich w Londynie w 1948 roku, gdzie był piąty we florecie drużynowym[6] i szpadzie drużynowej[7]. Został też zgłoszony do startu w szpadzie drużynowej na igrzyskach olimpijskich w Helsinkach w 1952 roku, jednak ostatecznie nie wystąpił[8].
Od 1946 pracował jako trener. Prowadził reprezentację Węgier w latach 1951-1961 i 1968-1976. W 1948 został członkiem Międzynarodowej Federacji Szermierczej, od 1949 był sekretarzem Węgierskiej Federacji Szermierczej[9].
Odznaczony między innymi Nagrodą Dziedzictwa Węgierskiego, Medalem Zasługi Miklósa Toldiego[10] oraz srebrnym Orderem Olimpijskim[11].