Bachórz
wieś w województwie podkarpackim Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
wieś w województwie podkarpackim Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bachórz – wieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie rzeszowskim, w gminie Dynów[3].
wieś | |
Stacja kolejki wąskotorowej Przeworsk-Dynów w Bachórzu | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Liczba ludności (2020) |
1133[1] |
Strefa numeracyjna |
16 |
Kod pocztowy |
36-068[2] |
Tablice rejestracyjne |
RZE |
SIMC |
0601202[3] |
Położenie na mapie gminy wiejskiej Dynów | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa podkarpackiego | |
Położenie na mapie powiatu rzeszowskiego | |
49°50′13″N 22°16′05″E[4] |
W latach 1954–1972 wieś należała i była siedzibą władz gromady Bachorz. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa przemyskiego.
Przez wieś przebiega droga wojewódzka nr 884.
We wsi jest stacja kolei wąskotorowej Bachórz.
SIMC | Nazwa | Rodzaj |
---|---|---|
0601219 | Chodorówka | część wsi |
0601225 | Kolonia | część wsi |
W miejscu Bachórza znajdowało się osiedle wczesnosłowiańskie z kultury praskiej z V-VI w.
W średniowieczu istniał tu dwór Kmitów. Wieś lokowana w XIV wieku w dobrach należących do Kmitów. W 1436 r. – Jan Goligyan w imieniu żony Małgorzaty Kmity wystąpił do sądu grodzkiego w Sanoku przeciw Mikołajowi Kmicie kasztelanowi przemyskiemu, który zajął gwałtem dobra ojczyste Małgorzaty Goligyan, przypadłe jej po bracie zm. Janie Kmicie i jego dzieciach z Bachórza, tj. zamek Sobień z wsiami doń należącymi Olszanica, Myczkowce, Rajskie i inne. Spór ten trwał do 1441 r., gdy doszło do ugody między Małgorzatą a jej stryjem Mikołajem Kmitą z Wiśnicza, kasztelanem przemyskim. Małgorzata była wtedy żoną Mościca z Wielkiego Koźmina. A dzieci jej brata Jana Kmity mieszkały w dworku w Bachórzu. W 1541 r. Piotr Kmita zapisał żonie swej Barbarze z Felsztyna, córce Jana Herburta 5000 złotych na dobrach Bachórz i przynależnych, Myczkowcach i innych wsiach w okolicy.
W Bachórzu znajdowała się jedna z dwóch znaczących siedzib rodu Krasickich: pierwsza to pobliskie Dubiecko, gdzie urodził się i wychowywał w pierwszych latach swego życia Ignacy Krasicki, drugi to przebudowany po Kmitach, dwór w Bachórzu.
W połowie XIX wieku właścicielem posiadłości tabularnej w Bachorzu był Władysław Skrzyński[6]. Później właścicielem dóbr Bachórz był Zdzisław Skrzyński (zm. 1927)[7]. Ostatnim właścicielem Bachórza do roku 1944 był hr. Marcin Krasicki.
Na terenie przysiółka Chodorówka, stanowiącego obecnie część Bachórza, odkryto w 1940 roku podczas prac ziemnych w związku z budowanym tam przez Niemców lotniskiem, wielokulturowe stanowisko archeologiczne datowane od epoki brązu do wczesnego średniowiecza. W tymże roku zapoczątkowano planowe badania wykopaliskowe dla muzeum w Sanoku. Już w roku 1941 odkryto 30 grobów[8]. Od roku 1942 badania na tym stanowisku prowadził prof. dr Rudolf Jamka z ramienia Ostinstitutu pod kierunkiem Wernera Radiga, któremu towarzyszyła Iryna Dobrianska. Zgromadzone zabytki znajdują się w muzeach archeologicznych w Krakowie i Jarosławiu. Obecnie jest to największe w Polsce, systematycznie badane osiedle wczesnosłowiańskie kultury praskiej przez profesora Michała Parczewskiego.
Warto zwiedzić:
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.