Bartłomiej Groicki
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Bartłomiej Groicki (ur. 1519 lub 1534 r. w Rzeszowie; zm. w 1605 r. w Krakowie[1]) – mieszczanin krakowski, znawca praw stosowanych w państwie polskim (Speculo Saxonum, Iure Municipali, Statutu Koronnego) i za granicą (Constitutio Criminalis Carolina) oraz propagator i tłumacz tych praw z łaciny na język polski.