Baszta Książęca w Tarnowie
Baszta z XIV lub XVI wieku wchodząca w skład tarnowskiego systemu fortyfikacji miejskich Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Baszta z XIV lub XVI wieku wchodząca w skład tarnowskiego systemu fortyfikacji miejskich Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Baszta „Książęca” w Tarnowie (Baszta „Księża”[2]) – gotycka budowla obronna, przykład murowanej baszty wchodzącej wraz z murami obronnymi w skład systemu dawnych miejskich fortyfikacji.
nr rej. A-1413/M z 30 kwietnia 2015 r.[1] | |
Widok na basztę z podwórza kamienicy przy ul. Wałowej 19 | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Miejscowość | |
Adres |
ul. Kapitulna 2 |
Typ budynku | |
Styl architektoniczny | |
Powierzchnia użytkowa |
50 m² |
Ukończenie budowy | |
Położenie na mapie Tarnowa | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa małopolskiego | |
50°00′49,0″N 20°59′14,9″E |
Baszta zwana „Książęcą”[3] umiejscowiona jest przy ul. Kapitulnej 2 na tarnowskiej Starówce, po północnej stronie byłego systemu miejskich obwarowań[3][4].
Nie ma pewności, kiedy baszta powstała. Przypuszczalnie zbudowano ją w XIV wieku[4][5], choć część publikacji stwierdza, że nie jest pierwotnym elementem systemu fortyfikacji i została wzniesiona w wieku XVI[6][7]. Rozbieżność w datowaniu jej powstania wynika z występowania w niej cegły takiej samej, jakiej użyto do budowy pobliskiej XVI-wiecznej bastei[6]. Oprócz tego, kolejnym z czynników mających datować czas powstania budynku, jest jego wygląd, podobny do wyglądu krakowskich baszt przebudowywanych na przełomie XV i XVI wieku[6]. Twierdził tak jeden z badaczy dawnego Tarnowa, Józef Dutkiewicz, jednakże stwierdził on również później, że baszta jest wcześniejsza i została w XVI wieku tylko oblicowana[6][8].
W XVI wieku budowla być może została przebudowana: m.in. prawdopodobnie obniżono ją o jedną kondygnację[8][5]. Jak podaje jedno ze źródeł, budynek wówczas stał się częścią domu prepozyta (obecnie sufraganii[5]), przylegającego do murów obronnych[9].
W XIX wieku baszta została zaadaptowana na funkcje mieszkalne[7], a w 1966 roku użytkowna była w części w celach gospodarczych[4]. Jej właścicielem i użytkownikiem była wówczas tarnowska kuria diecezjalna[4].
Budowla nie jest udostępniona dla zwiedzających, a także nie jest widoczna z żadnej z ulic, ze względu na fakt zasłonięcia jej przez inne obiekty[2]. Dostęp do niej jest możliwy tylko za specjalnym pozwoleniem władz duchownych, które są administratorami budynku sufraganii przy ul. Kapitulnej 2[5].
Budowla jest przykładem baszty zbudowanej w stylu gotyckim z cegły ułożonej w wątku polskim, niepodpiwniczonej, mającej pierwotnie osiągać wysokość trzech nadziemnych kondygnacji, o grubości murów sięgającej do 1,8 metra w jej dolnych partiach[4][10][6]. Baszta była wysunięta przed ścianę muru w 1/3 swojego obrysu[10][5]. Pierwotnie była wyposażona w tylko dwie lub trzy strzelnice (2 umiejscowione od strony północnej, trzecią być może od zachodu), w związku z czym, ze względu na brak możliwości skutecznego skupienia siły ognia, służyła do bliskiej obrony[8]. U dołu miała kształt nieregularnego prostokąta, wyżej przechodzący w nieregularny walec[10][5]. Budynek wieńczył dach w kształcie stożka[7], kryty w latach 60. XX w. blachą[4].
Budynek ma powierzchnię użytkową liczącą 50 m², przy kubaturze sięgającej 400 m³[4]. W budowli zachowało się pierwotne sklepienie kopulaste[4].
W wyniku zaadaptowania baszty do celów mieszkalnych zatraciła ona charakter budowli obronnej, m.in. jej strzelnice zostały przerobione na otwory okienne[7].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.