Betuel (postać biblijna)
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Betuel (hebr. בְּתוּאֵל „dom Boga”) – postać biblijna ze Starego Testamentu, jeden z ośmiu synów Nachora i Milki, bratanek Abrahama (Rdz 22,20-22).
Szybkie fakty Występowanie, Ojciec ...
Występowanie | |
---|---|
Rodzina | |
Ojciec | |
Dzieci |
Zamknij
Nazywany jest w Biblii „Aramejczykiem z Paddan-Aram” (Rdz 25,20; 28,5). Był ojcem Labana oraz Rebeki, żony Izaaka. Wraz z synem pobłogosławił związkowi córki z Izaakiem (Rdz 24,50-52).