Loading AI tools
polska prezenterka telewizyjna Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bogumiła Wander (ur. 7 października 1943 w Kaliszu, zm. 30 lipca 2024 w Konstancinie-Jeziornie[1]) – polska spikerka i w latach 1965–2003 i w 2012 prezenterka Telewizji Polskiej.
Bogumiła Wander (2015) | |
Data i miejsce urodzenia |
7 października 1943 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
30 lipca 2024 |
Zawód | |
Współmałżonek |
Była córką aktorki-malarki i multiinstrumentalisty[2]. Miała starszego o cztery lata brata Włodzimierza[3], członka zespołu Niebiesko-Czarni[2].
Ukończyła studia na Wydziale Filozoficzno-Historycznym Uniwersytetu Łódzkiego[4]. Podczas trzeciego roku studiów w 1965 rozpoczęła karierę telewizyjną, zostając spikerką w Łódzkim Ośrodku TVP, do którego trafiła w drodze konkursu[4]. Pięć lat później przeprowadziła się do Warszawy[5], gdzie wkrótce zaczęła pracę w stołecznym oddziale TVP. Od połowy lat 70. zapowiadała na żywo programy w TVP1 i TVP2, a po zróżnicowaniu obu anten w latach 80. pozostała w TVP1. Ponadto była konferansjerką na Festiwalu Piosenki Radzieckiej w Zielonej Górze[6], Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu i festiwalu w Sopocie[7].
W 1979 przerwała pracę w telewizji i wyjechała z mężem do Brukseli[8]. W 1982 wróciła do Polski i ponownie zaczęła występować w TVP, a także ukończyła podyplomowe studia dziennikarskie na Uniwersytecie Warszawskim[3][9]. W późniejszych latach, obok pracy jako spikerka, zajęła się również produkcją telewizyjną o tematyce artystycznej, realizowała teleturniej Panie na planie i cykliczny magazyn baletowy Życie na pointach[9]. W 1987 wzięła udział w realizacji filmu Barbary Sass pt. W klatce, grając w epizodzie samą siebie. W 1989 została członkinią Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich, a przez dziesięć lat pracowała w zarządzie warszawskim tej organizacji[9]. W drugiej połowie lat 90. premierę miały jej dwa filmy dokumentalne: Conrad Drzewiecki o sobie. To nie ja, to taniec (1997) i Andrzej Strumiłło. A-4 dziennik rysowany (1998)[9][10].
W 2003 zakończyła pracę w TVP jako prezenterka[11]. W 2012 na kanale TVP Kultura, z okazji 60-lecia TVP, zapowiadała dawne programy w studiu, w stylu wczesnych lat 70[12].
Trzykrotnie zamężna[2]. W 1970 poślubiła Zbigniewa Żołędziowskiego[13], z którym miała syna, Marka (ur. 1973)[2]. W latach 70. była żoną Juliusza z zawodu handlowca. Poznał ich ze sobą jej kolega z pracy Jan Suzin. Od 2005 do śmierci była żoną żeglarza Krzysztofa Baranowskiego[2].
W 2020 media poinformowały o jej chorobie Alzheimera[14]. Zmarła 30 lipca 2024 roku w wieku 80 lat i została pochowana w grobie rodzinnym na starym cmentarzu na Służewie[15].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.