Bonawentura Niemojowski
polski polityk / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Drogi AI, mówmy krótko, odpowiadając po prostu na te kluczowe pytania:
Czy możesz wymienić najważniejsze fakty i statystyki dotyczące Bonawentura Niemojowski?
Podsumuj ten artykuł dla 10-latka
Bonawentura Niemojowski herbu Wieruszowa[1] (Bonawentura Wierusz-Niemojowski; ur. 4 września 1787 w Słupi, zm. 15 czerwca 1835 w Vanves) – polski prawnik, polityk, poseł województwa kaliskiego na Sejm Królestwa Polskiego i przywódca opozycji sejmowej kaliszan, w czasie powstania listopadowego (1830–1831) ostatni prezes Rządu Narodowego, następnie prezes Komitetu Tymczasowego Emigracji Polskiej w Paryżu (1831)[2], publicysta; brat Wincentego, dziad Wacława.
Data i miejsce urodzenia |
4 września 1787 | ||
---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci |
15 czerwca 1835 | ||
|
Bonawentura Niemojowski był jednym z przywódców opozycji sejmowej w 1820. Razem z bratem Wincentym próbował przenieść na grunt polski doktrynę liberalizmu. W Sejmie był jednym z przywódców kaliszan, liberałów prowadzących politykę legalnej opozycji. Po wystąpieniu liberałów z żądaniem ustanowienia sądów przysięgłych król Aleksander I Romanow na pięć lat zawiesił zwoływanie obrad Sejmu (1820–1825).