Carl Gräbe
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Carl James Peter Gräbe (vel Graebe, ur. 24 stycznia 1841 we Frankfurcie nad Menem, zm. 19 stycznia 1927 tamże[1]) – niemiecki chemik specjalizujący się w chemii barwników i aromatycznych związków policyklicznych, autor nomenklatury orto-, meta-, para-.
W 1868 roku wraz z Carlem Liebermannem opracował metodę syntezy alizaryny z antracenu[2]. Udowodnił też budowę naftalenu oraz odkrył piren[3].
Był profesorem na Uniwersytecie Albrechta w Królewcu (1870–1877) oraz na Uniwersytecie Genewskim (1878–1906)[3].
Jest autorem sposobu określania pozycji podstawników za pomocą przedrostków „orto-”, „meta-” lub „para-”, które wprowadził do opisu pochodnych naftalenu[4][5]. Wkrótce po publikacji Gräbego Viktor Meyer zaadaptował to nazewnictwo do określania położenia podstawników w benzenie[5][6].