Cesarstwo Niemieckie

Cesarstwo Niemieckie, Rzesza Niemiecka (niem. Deutsches Kaiserreich, Deutsches Reich) – niemieckie państwo federacyjne powstałe w wyniku zjednoczenia Niemiec dokonanego w latach 1866–1871 przez Prusy pod rządami Ottona von Bismarcka. W historiografii określane także jako Druga Rzesza (Zweites Reich)[uwaga 2]. Na przełomie XIX i XX wieku było jednym z najpotężniejszych państw Europy i świata, posiadało potężną armię i przemysł, który w tym czasie przewyższył brytyjski i ustępował tylko amerykańskiemu.

Quick facts: Konstytucja, Język urzędowy, Stolica, Ustrój ... ▼

Cesarstwo Niemieckie
Rzesza Niemiecka

Deutsches Reich

1871–1918
Flaga Herb
Dewiza: Gott mit uns (Bóg z nami)
Hymn: "Heil dir im Siegerkranz" "Die Wacht am Rhein"[uwaga 1].
Konstytucja	Konstytucja Rzeszy Niemieckiej 1871
Język urzędowy	niemiecki
Stolica	Berlin
Ustrój polityczny	monarchia konstytucyjna
Typ państwa	cesarstwo
Pierwszy Cesarz	Wilhelm I
Ostatni Cesarz	Wilhelm II
Następca tronu	książę Wilhelm von Hohenzollern
Szef rządu	kanclerz II Rzeszy (ostatni) książę Max von Baden
Powierzchnia  • całkowita	540 858 km²
Liczba ludności (1910)  • całkowita   • gęstość zaludnienia	64 925 993 120,0 osób/km²
Waluta	1 marka – 100 fenigów
pierwsze zjednoczenie Niemiec w latach 1866–1871	18 stycznia 1871
Ogłoszenie	Republiki Weimarskiej 9 listopada 1918
Religia dominująca	luteranizm, ewangelicyzm, katolicyzm
Strefa czasowa	UTC +1
Terytoria zależne	patrz tekst
Multimedia w Wikimedia Commons

Cesarstwo Niemieckie było formalnie monarchią konstytucyjną i państwem federalnym, złożonym z państw związkowych wchodzących w skład Rzeszy będących monarchiami i wolnymi miastami. Realnie największy wpływ na kierunek polityki zachowywali cesarz, będący jednocześnie królem pruskim, oraz odpowiadający przed cesarzem kanclerz Rzeszy, który często był też premierem Prus. Prusy posiadając olbrzymią przewagę terytorialną, ludnościową i militarną górowały nad innymi państwami niemieckimi i nadawały ton polityce całej Rzeszy.