Chüjten orgil
szczyt w Ałtaju Mongolskim / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Chüjten orgil (mong. Хүйтэн оргил, dosł. „chłodny szczyt”; chiń. upr. 友谊峰; pinyin Yǒuyì Fēng; dosł. „szczyt przyjaźni”) – najwyższy szczyt Mongolii, leżący w zachodniej części kraju, w masywie Tawan Bogd uul. W czasach socjalizmu góra nosiła nazwę Najramdal (mong. Найрамдал, „przyjaźń”) na cześć przyjaźni trzech krajów socjalistycznych (Chin, Związku Radzieckiego i Mongolii), na styku granic których ten masyw górski spoczywa. Obecnie w Mongolii powrócono do nazwy tradycyjnej.
Państwo | |
---|---|
Położenie |
Ulaanchus↗ |
Pasmo | |
Wysokość |
4374 m n.p.m. |
Wybitność |
2342 m |
49°08′45″N 87°49′09″E |
Wierzchołek leży na granicy między Mongolią a Chinami, ale część zboczy należy też do Rosji. Zbudowany jest ze skał paleozoicznych. Szczytowe partie góry pokryte są polami wiecznego śniegu i lodowcami. Według większości źródeł zaliczany jest wraz z całym masywem Tawan Bogd uul do Ałtaju Mongolskiego. Góra ta była celem licznych wypraw alpinistycznych. Po raz pierwszy szczyt został zdobyty w 1956 roku przez Rosjanina A.N. Pieskariowa wraz z 12 Mongołami[1]. Pierwsze polskie wejście na górę miało miejsce w 1967.