
Chan (buddyzm)
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Chan (chiń. 禪 pinyin: chán; sans. ध्यान dhyāna ; kor. sŏn (선), sŏn chong (선종); jap. zen (禅), zen shū (禅宗); wiet. thiền, thiền tông) – jedna z najważniejszych szkół chińskiego buddyzmu, założona w VI wieku przez Bodhidharmę. Szkoła ta należy do praktycznej i medytacyjnej tradycji buddyzmu, w odróżnieniu od teoretycznej i filozoficznej tradycji doktrynalnej.
Podstawy
Wizja świata
Praktyka
Szkoły
![]() |
Ten artykuł dotyczy szkoły chińskiego buddyzmu. Zobacz też: inne znaczenia. |
Nazwa chińska | |||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||