Choroba Pelizaeusa-Merzbachera
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Choroba Pelizaeusa-Merzbachera (ang. Pelizaeus-Merzbacher disease, PMD) – jedna z leukodystrofii, rzadka, uwarunkowana genetycznie. Jednostkę chorobową jako pierwsi opisali Friedrich Pelizaeus[1] w 1885 roku i Ludwig Merzbacher w 1909[2].