Dekalog I
film (prod. Polska; reż. Krzysztof Kieślowski; 1989) / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Drogi AI, mówmy krótko, odpowiadając po prostu na te kluczowe pytania:
Czy możesz wymienić najważniejsze fakty i statystyki dotyczące Dekalog I?
Podsumuj ten artykuł dla 10-latka
Dekalog I (Dekalog, jeden)[1] – polski telewizyjny film psychologiczny z 1988 roku w reżyserii Krzysztofa Kieślowskiego, zrealizowany według scenariusza napisanego przezeń wraz z Krzysztofem Piesiewiczem. Jest to nominalnie pierwsza część cyklu filmów Dekalog, reinterpretująca pierwsze przykazanie Dekalogu: „Nie będziesz miał bogów cudzych przede mną”, w realiach warszawskiego Ursynowa lat 80. XX wieku. Bohaterem filmu jest informatyk i wykładowca uniwersytecki Krzysztof (Henryk Baranowski), który wpaja swojemu synowi Pawłowi (Wojciech Klata) bezkrytyczną fascynację możliwościami obliczeniowymi komputera. Zaufawszy szacunkom grubości lodu w pobliskiej sadzawce, Krzysztof nieumyślnie doprowadza do tragicznej śmierci syna.
Gatunek | |
---|---|
Rok produkcji |
1988 |
Data premiery |
10 grudnia 1989 |
Kraj produkcji | |
Język | |
Czas trwania |
55 minut |
Reżyseria | |
Scenariusz |
Krzysztof Kieślowski |
Główne role | |
Muzyka | |
Zdjęcia | |
Scenografia | |
Kostiumy |
Małgorzata Obłoza |
Montaż | |
Wytwórnia | |
Dystrybucja | |
Kontynuacja |
Z całego cyklu, film Dekalog I wywołał szczególnie ożywioną reakcję krytyków. Film był analizowany z różnych perspektyw (chrześcijańskich, judaistycznych, świeckich); często Dekalog I odczytywano jako krytykę „fałszywego boga” w postaci technologii informatycznych. Z uznaniem spotkało się wyczucie reżysera pod względem zastosowanych wyrafinowanych zabiegów formalnych.