Dialekt molizańsko-chorwacki
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Dialekt molizańsko-chorwacki – etnolekt z grupy zachodniej języków południowosłowiańskich, zwykle klasyfikowany jako odmiana języka chorwackiego[potrzebny przypis], używany we włoskim regionie Molise, w prowincji Campobasso (Chorwaci molizańscy) oraz w australijskim regionie Perth i w Argentynie[potrzebny przypis]. Bywa zaliczana do gwar ikawskiego dialektu Istrii uznawanego za część narzecza sztokawskiego[2] lub czakawskiego albo też do dialektu młodszego ikawskiego (sztokawskiego)[3].
Szybkie fakty Obszar, Liczba mówiących ...
Obszar | |||
---|---|---|---|
Liczba mówiących |
poniżej 1000[1] | ||
Pismo/alfabet | |||
Klasyfikacja genetyczna | |||
Status oficjalny | |||
UNESCO | 4 poważnie zagrożony↗ | ||
Ethnologue | 7 wypierany↗ | ||
Kody języka | |||
ISO 639-3 | svm | ||
IETF | svm | ||
Glottolog | slav1254 | ||
Ethnologue | svm | ||
W Wikipedii | |||
| |||
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. |
Zamknij
Gwara ta, z racji oderwania od macierzystego dialektu w pierwszej połowie XVI wieku wraz z osiedleniem się ludności słowiańskiej we Włoszech, cechuje się licznymi archaizmami w gramatyce i leksyce[4].