Dolinka Kozia
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Dolinka Kozia – niewielka dolina znajdująca się w górnym piętrze Doliny Czarnej Gąsienicowej, między ścianami Zadniego Granatu, Czarnych Ścian i Koziego Wierchu, a powyżej kotła Zmarzłego Stawu. Opada do niego średnio stromym progiem o wysokości około 150 m. Z otaczających ją ścian do Dolinki Koziej dwie wybitne wklęsłe formacje skalne: Rysa Zaruskiego i Żleb Kulczyńskiego[1].
Dolinka Kozia to typowy kocioł lodowcowy, niegdyś dający początek wielkiemu lodowcowi wypełniającemu Dolinę Suchej Wody Gąsienicowej. Lodowiec ten ciągnął się w dół aż do Toporowej Cyrhli[2].
Dawniej dolinkę nazywano Nad Zmarzłym, obecną nazwę nadał jej taternik Janusz Chmielowski ok. 1908 r.[2] Nazwa pochodzi od kozic[3]. Z rzadkich roślin w Dolince Koziej występują mietlica alpejska i wiechlina tatrzańska – rośliny w Polsce występujące tylko w Tatrach i to na nielicznych stanowiskach[4].
Położone na wysokości 1836 m dno dolinki pokryte jest skalnymi głazami porośniętymi dużą ilością mszaków, wątrobowców oraz płożącą się wierzbą zielną (Salix herbacea). Wiosną bardzo długo zalegają tutaj wyleżyska pośniegowe[2].