Domen Prevc
słoweński skoczek narciarski / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Drogi AI, mówmy krótko, odpowiadając po prostu na te kluczowe pytania:
Czy możesz wymienić najważniejsze fakty i statystyki dotyczące Domen Prevc?
Podsumuj ten artykuł dla 10-latka
Domen Prevc (ur. 4 czerwca 1999 w Kranju) – słoweński skoczek narciarski, reprezentant klubu SK Triglav Kranj. Drużynowy złoty (2022 i 2024) oraz srebrny (2018) medalista mistrzostw świata w lotach narciarskich. Srebrny indywidualnie i złoty w drużynie mieszanej medalista mistrzostw świata juniorów (2016), srebrny medalista indywidualny i złoty w drużynie z Zimowego Olimpijskiego Festiwalu Młodzieży Europy 2015.
Data i miejsce urodzenia | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Klub | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
Wzrost |
174 cm[2] | |||||||||||||||||||||||||||||||||
Debiut w PŚ indywidualnie |
22 listopada 2015 w Klingenthal (8. miejsce) | |||||||||||||||||||||||||||||||||
Debiut w PŚ drużynowo |
21 listopada 2015 w Klingenthal (2. miejsce) | |||||||||||||||||||||||||||||||||
Pierwsze punkty w PŚ |
22 listopada 2015 w Klingenthal (8. miejsce) | |||||||||||||||||||||||||||||||||
Pierwsze podium w PŚ |
19 grudnia 2015 w Engelbergu (2. miejsce) | |||||||||||||||||||||||||||||||||
Pierwsze zwycięstwo w PŚ |
25 listopada 2016 w Ruce | |||||||||||||||||||||||||||||||||
Rekord życiowy |
245,5 m na Vikersundbakken w Vikersund | |||||||||||||||||||||||||||||||||
Dorobek medalowy | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||
Strona internetowa |
Brat Petera, Cene i Niki, również uprawiających skoki narciarskie[3].
Początki (do 2015)
Początkowo trenował również kombinację norweską, notując dobre wyniki w zawodach krajowych i zdobywając medale Mistrzostw Słowenii w młodszych kategoriach wiekowych. W dyscyplinie tej jednak tylko dwa razy wziął udział w oficjalnych zawodach międzynarodowych organizowanych pod egidą FIS. 1 września 2012 wystartował w FIS Schüler Grand Prix (Gundersen HS60/6 km, kategoria do lat 14) w Oberstdorfie i zajął 8. miejsce na 42 sklasyfikowanych zawodników – w skokach uzyskał 7. rezultat, a w biegu zanotował 15. czas. 13 stycznia 2013 wystartował w konkursie Alpen Cupu (Gundersen HS109/5 km), zajmując 52. lokatę[4] – w skokach uzyskał 44. rezultat w gronie 59 sklasyfikowanych zawodników, a w biegu pokonał dwóch ze swoich rodaków (54. czas rywalizacji)[5].
W skokach narciarskich uzyskiwał znaczące rezultaty w rywalizacji w młodszych kategoriach wiekowych – między innymi w lipcu 2011 był 2. indywidualnie (kategoria do lat 13) i 1. drużynowo w nieoficjalnych letnich mistrzostwach świata dzieci w Garmisch-Partenkirchen, a w lipcu 2013 w Hinterzarten zwyciężył w zawodach FIS Youth Cup[6]. W oficjalnych zawodach międzynarodowych organizowanych przez FIS w tej dyscyplinie wystąpił po raz pierwszy 24 lutego 2013 w Kranju, gdzie w konkursie FIS Cup zajął 26. miejsce[7]. W lipcu 2014, również w Kranju, zadebiutował w Letnim Pucharze Kontynentalnym, plasując się na 35. i 8. pozycji. We wrześniu 2014 pierwszy w karierze stanął na podium konkursu cyklu Alpen Cup, zajmując trzecie miejsce w Tschagguns[8].
W sezonie zimowym 2014/2015 znalazł się w składzie reprezentacji Słowenii na konkursy w ramach Zimowego Olimpijskiego Festiwalu Młodzieży Europy 2015 w Tschagguns. W zawodach indywidualnych zdobył srebrny medal, przegrywając jedynie z Finem Niko Kytösaho, natomiast w rywalizacji zespołowej zdobył złoty medal. Otrzymał również powołanie na Mistrzostwa Świata Juniorów 2015 rozgrywane w kazachskim Ałmaty. Nie wystąpił jednak w konkursie indywidualnym, a w drużynowym zajął 5. miejsce[8].
Sezon 2015/2016
W sezonie letnim 2015 Domen Prevc uczestniczył w czterech konkursach Alpen Cup i został zwycięzcą każdego z nich[9]. 6 września 2015 podczas rywalizacji na skoczni im. Andreasa Küttela oddał najdłuższy skok w historii obiektu, wynoszący 125,5 metra, lecz nie zdołał go ustać[10]. W ramach Letniego Pucharu Kontynentalnego dwukrotnie stawał na podium w zawodach rozgrywanych na Vogtland Arenie w Klingenthal. 3 października był 2., a dzień później po raz pierwszy w karierze został zwycięzcą zawodów tej rangi[9].
Sezon zimowy 2015/2016 był pierwszym, w którym Prevc występował w konkursach z cyklu Pucharu Świata. W listopadzie 2015 został powołany na inaugurujące go zawody w Klingenthal. W debiucie stanął na drugim stopniu podium w konkursie drużynowym oraz zajął 8. pozycję w konkursie indywidualnym. Podczas pierwszego konkursu w Engelbergu – 19 grudnia 2015 – zajął 2. miejsce i pierwszy raz stanął na podium w zawodach indywidualnych Pucharu Świata; przegrał jedynie z bratem Peterem. Wynik ten powtórzył 30 stycznia 2016 w zawodach w Sapporo. 23 lutego zdobył srebrny medal w zawodach indywidualnych Mistrzostw Świata Juniorów w Narciarstwie Klasycznym 2016, przegrywając różnicą czterech punktów z Davidem Siegelem. Dzień później zwyciężył w drużynowym konkursie mieszanym; w drużynie męskiej zajął 5. miejsce[9].
Prevc ukończył sezon 2015/2016 Pucharu Świata na 14. miejscu z 486 punktami[11], biorąc udział w 18 konkursach (w jednym z nich nie zdobył punktów do klasyfikacji łącznej cyklu). Dwukrotnie stanął na podium i dziewięciokrotnie uplasował się w pierwszej dziesiątce zawodów[9].
Sezon 2016/2017
Startował w Letnim Pucharze Kontynentalnym 2016. Raz zajął miejsce na podium – we wrześniu 2016 był 2. w zawodach w Wiśle[12].
25 listopada 2016 Domen Prevc odniósł pierwsze w karierze zwycięstwo w konkursie indywidualnym Pucharu Świata, w inaugurujących sezon 2016/2017 zawodach w Ruce wyprzedzając Severina Freunda oraz swojego brata Petera[13]. Po zajęciu 13. miejsca w drugim konkursie w tej miejscowości utracił prowadzenie w klasyfikacji ogólnej cyklu na rzecz Freunda[14]. Odzyskał je po kolejnych zawodach, rozgrywanych 4 grudnia w Klingenthal[15]. W kolejnych tygodniach odniósł dwa dalsze zwycięstwa – w Lillehammer i Engelbergu; w drugiej z tych miejscowości stanął także na drugim stopniu podium[12].
W 65. Turnieju Czterech Skoczni zajął 9. miejsce[11]. W trakcie turnieju, po konkursie w Innsbrucku, stracił prowadzenie w Pucharze Świata na rzecz Daniela-André Tande[16]. Odzyskał je po zawodach w Bischofshofen[17], by ostatecznie je utracić po kolejnym konkursie, rozgrywanym w Wiśle 14 stycznia 2017, tym razem na rzecz Kamila Stocha[18]. Dzień później na tej samej skoczni zajął 3. miejsce, po raz ostatni w sezonie stając na podium w zawodach indywidualnych[12].
W kolejnych tygodniach osiągał gorsze wyniki, niż na początku sezonu. W lutym i marcu 2017 łącznie trzykrotnie zajmował miejsca w pierwszej dziesiątce PŚ, za każdym razem na skoczniach mamucich. Tam najwyżej klasyfikowany w tym okresie był na 5. pozycji, w Oberstdorfie, a w pozostałych zawodach na 17. lokacie, w Pjongczangu. Został powołany na Mistrzostwa Świata w Narciarstwie Klasycznym 2017. Wystąpił tam tylko w konkursie indywidualnym na skoczni normalnej, w którym zajął 34. miejsce[12]. Po jednej z serii treningowych na dużym obiekcie, gdzie, po problemach w fazie lotu, Prevc uzyskał niespełna 80 metrów, trener reprezentacji Goran Janus wycofał go z dalszego udziału w światowym czempionacie, a zawodnik powrócił do Słowenii[19], opuszczając także konkurs Pucharu Świata w Oslo[20] (jako jedyny w sezonie[12]).
Sezon Pucharu Świata Prevc zakończył na 6. miejscu z 963 punktami. Był też 9. w Pucharze Świata w lotach 2016/2017[11].
Sezon 2017/2018
W Letnim Pucharze Kontynentalnym 2017 raz stanął na podium: był 3. we wrześniu w Klingenthal. Starty w zimowej części sezonu rozpoczął pod koniec grudnia, gdy zajął miejsca w trzeciej dziesiątce w zawodach Pucharu Świata 2017/2018 w Engelbergu. W cyklu startował nieregularnie, a punkty zdobył jedynie w 6 konkursach. Najlepsze wyniki osiągnął na skoczniach mamucich: w Tauplitz był 11., a w Vikersund, w ramach Raw Air 2018, zajął 4. miejsce[21]. Sezon zakończył na 33. miejscu w klasyfikacji generalnej z 81 punktami, zaś w Pucharze Świata w lotach narciarskich 2017/2018 zajął 13. miejsce[11].
Wystąpił na Mistrzostwach Świata w Lotach Narciarskich 2018. Zajął tam 21. miejsce indywidualnie, zaś w zawodach drużynowych wraz z Jernejem Damjanem, Anže Semeničem i Peterem Prevcem zdobył srebrny medal. Wystartował również na Mistrzostwach Świata Juniorów 2018. Zawody te zakończył na 10. pozycji indywidulalnie, 4. w drużynie męskiej i 5. w zespole mieszanym[21].
Sezon 2018/2019
W 2018 zadebiutował w Letnim Grand Prix. W najlepszym występie w tym cyklu, 23 września 2018 w Râșnovie, zajął 19. miejsce. Sezon 2018/2019 Pucharu Świata rozpoczął od dwukrotnego zajęcia 4. pozycji w zawodach w Ruce, które odbyły się 24 i 25 listopada. W konkursach cyklu rozgrywanych w grudniu i styczniu zajmował głównie miejsca w drugiej i trzeciej dziesiątce, najwyżej klasyfikowanym będąc na 13. miejscu, w zawodach w Sapporo i Oberstdorfie[22].
Znalazł się poza składem reprezentacji Słowenii na Mistrzostwa Świata w Narciarstwie Klasycznym 2019[23]. Po powrocie do startów, w rozgrywanych w marcu 2019 zawodach Pucharu Świata, pięciokrotnie zajął miejsca w najlepszej dziesiątce zawodów indywidualnych, w tym dwa razy na podium: zwyciężył w zamykającym Raw Air 2019 konkursie w Vikersund, a w kończącym sezon konkursie w Planicy zajął 2. miejsce[22]. W klasyfikacji generalnej Pucharu Świata 2018/2019 znalazł się ostatecznie na 13. miejscu z 542 punktami. W Pucharze Świata w lotach 2018/2019 był czwarty[11].
Sezon 2019/2020
W ramach Letniego Pucharu Kontynentalnego 2019 dwukrotnie zwyciężył we wrześniowych zawodach w Klingenthal. W sezonie 2019/2020 Pucharu Świata regularnie zdobywał punkty, najczęściej zajmując miejsca w drugiej i trzeciej dziesiątce. Najwyżej klasyfikowany indywidualnie był na 4. pozycji, 1 lutego 2020 w Sapporo[24]. W klasyfikacji generalnej sezon zakończył na 19. lokacie z 361 punktami[11].
Sezon 2020/2021
Starty w sezonie 2020/2021 rozpoczął od Mistrzostw Świata Świata w Lotach Narciarskich 2020, na których zajął 21. lokatę indywidualnie i 4. w drużynie. W grudniowych i styczniowych zawodach Pucharu Świata punkty zdobywał nieregularnie, lepsze wyniki osiągał w lutym i marcu. Najwyżej w zawodach cyklu znalazł się na 4. miejscu, które zajął dwukrotnie w marcowych konkursach w Planicy[25]. W klasyfikacji generalnej sezonu 2020/2021 Pucharu Świata zajął 22. pozycję z 241 punktami[11]. Na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2021 wystąpił w drużynowym konkursie mężczyzn, w którym zajął 5. miejsce[25].
Sezon 2021/2022
Na początku sezonu zimowego 2021/2022 nie zdobywał punktów Pucharu Świata i w styczniu 2022 przesunięty został do startów w Pucharze Kontynentalnym; był to debiut Prevca w zimowej edycji tego cyklu. W jego ramach czterokrotnie stanął na podium: w Iron Mountain dwukrotnie zwyciężył, a w Planicy był dwa razy drugi. W marcu 2022 powrócił do startów w Pucharze Świata, w którym najwyżej sklasyfikowany został na 7. miejscu, w zawodach w Planicy[26]. Sezon 2021/2022 ukończył na 44. pozycji w klasyfikacji generalnej z 60 punktami[11]. W marcu wystąpił również na Mistrzostwach Świata w Lotach Narciarskich 2022. Zajął na nich 6. miejsce indywidualnie, a w drużynie, wraz z Peterem Prevcem, Timim Zajcem i Anže Laniškiem, zdobył złoty medal[26].
Sezon 2022/2023
W lipcu 2022 po raz pierwszy w karierze zajął miejsce w pierwszej dziesiątce zawodów Letniego Grand Prix, konkurs w Wiśle kończąc na 7. pozycji[27].
Regularnie występował w Pucharze Świata 2022/2023, w większości startów zdobywając punkty. Lepsze wyniki uzyskiwał w drugiej połowie sezonu – między styczniem a kwietniem 2023 siedmiokrotnie kończył zawody w pierwszej dziesiątce. Raz stanął na podium, w konkursie w Bad Mitterndorf rozgrywanym 28 stycznia zajmując 3. lokatę. Na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2023 wystąpił w konkursie indywidualnym na skoczni dużej, gdzie zajął 21. miejsce[27]. Sezon Pucharu Świata ukończył na 18. miejscu klasyfikacji generalnej z 449 punktami, zaś w Pucharze Świata w lotach narciarskich 2022/2023 zajął 5. pozycję[11].
Indywidualnie
2017 Lahti | – | 34. miejsce (K-90) |
2023 Planica | – | 21. miejsce (K-125) |
Drużynowo
2021 Oberstdorf | – | 5. miejsce (K-120)[uwaga 1] |
Starty D. Prevca na mistrzostwach świata – szczegółowo
Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Konkurs | Skok 1 | Skok 2 | Nota | Strata | Zwycięzca |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
34. | 25 lutego | 2017 | Lahti | Salpausselkä | K-90 | HS-100 | indywid. | 89,0 m | – | 108,1 pkt | 162,7 pkt | Stefan Kraft |
5. | 6 marca | 2021 | Oberstdorf | Schattenbergschanze | K-120 | HS-137 | druż.[uwaga 1] | 129,5 m | 135,0 m | 1010,0 pkt (252,4 pkt) | 36,6 pkt | Niemcy |
21. | 3 marca | 2023 | Planica | Bloudkova velikanka | K-125 | HS-138 | indywid. | 130,0 m | 127,5 m | 246,8 pkt | 40,7 pkt | Timi Zajc |
Indywidualnie
2018 Oberstdorf | – | 21. miejsce |
2020 Planica | – | 21. miejsce |
2022 Vikersund | – | 6. miejsce |
2024 Tauplitz | – | 14. miejsce |
Drużynowo
2018 Oberstdorf | – | srebrny medal[uwaga 2] |
2020 Planica | – | 4. miejsce[uwaga 3] |
2022 Vikersund | – | złoty medal[uwaga 4] |
2024 Tauplitz | – | złoty medal[uwaga 5] |
Starty D. Prevca na mistrzostwach świata w lotach – szczegółowo
Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Konkurs | Skok 1 | Skok 2 | Skok 3 | Skok 4 | Nota | Strata | Zwycięzca |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
21. | 19–20 stycznia | 2018 | Oberstdorf | im. Heiniego Klopfera | K-200 | HS-235 | indywid. | 179,5 m | 187,5 m | 192,5 m | –[uwaga 6] | 501,1 pkt | 150,8 pkt | Daniel-André Tande |
2. | 21 stycznia | 2018 | Oberstdorf | im. Heiniego Klopfera | K-200 | HS-235 | druż.[uwaga 2] | 214,0 m | 216,0 m | 1615,8 pkt (406,3 pkt) | 46,4 pkt | Austria | ||
21. | 11–12 grudnia | 2020 | Planica | Letalnica | K-200 | HS-240 | indywid. | 206,0 m | 206,5 m | 201,5 m | 207,5 m | 712,7 pkt | 164,5 pkt | Karl Geiger |
4. | 13 grudnia | 2020 | Planica | Letalnica | K-200 | HS-240 | druż.[uwaga 3] | 211,0 m | 226,0 m | 1609,9 pkt (398,1 pkt) | 117,8 pkt | Norwegia | ||
6. | 11–12 marca | 2022 | Vikersund | Vikersundbakken | K-200 | HS-240 | indywid. | 231,5 m | 222,5 m | 222,5 m | 216,0 m | 802,2 pkt | 52,0 pkt | Marius Lindvik |
1. | 13 marca | 2022 | Vikersund | Vikersundbakken | K-200 | HS-240 | druż.[uwaga 4] | 222,0 m | 217,0 m | 1711,5 pkt (410,5 pkt) | – | |||
14. | 26–27 stycznia | 2024 | Tauplitz | Kulm | K-200 | HS-235 | indywid. | 208,0 m | 213,5 m | 203,5 m | –[uwaga 6] | 580,8 pkt | 66,6 pkt | Stefan Kraft |
1. | 28 stycznia | 2024 | Tauplitz | Kulm | K-200 | HS-235 | druż.[uwaga 5] | 232,0 m | 194,0 m | 1615,4 pkt (390,8 pkt) | – |
Indywidualnie
2016 Râșnov | – | srebrny medal |
2018 Kandersteg | – | 10. miejsce |
Drużynowo
2015 Ałmaty | – | 5. miejsce[uwaga 7] |
2016 Râșnov | – | 5. miejsce[uwaga 8], złoty medal (drużyna mieszana)[uwaga 9] |
2018 Kandersteg | – | 4. miejsce[uwaga 10], 5. miejsce (drużyna mieszana)[uwaga 11] |
Starty D. Prevca na mistrzostwach świata juniorów – szczegółowo
Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Konkurs | Skok 1 | Skok 2 | Nota | Strata | Zwycięzca |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
5. | 7 lutego | 2015 | Ałmaty | Gornyj Gigant | K-95 | HS-106 | druż.[uwaga 7] | 96,5 m | 96,0 m | 815,3 pkt (211,9 pkt) | 78,0 pkt | Norwegia |
2. | 23 lutego | 2016 | Râșnov | Trambulina Valea Cărbunării | K-90 | HS-100 | indywid. | 95,0 m | 95,5 m | 245,0 pkt | 4,0 pkt | David Siegel |
1. | 24 lutego | 2016 | Râșnov | Trambulina Valea Cărbunării | K-90 | HS-100 | druż. miesz.[uwaga 8] | 91,0 m | 95,0 m | 882,8 pkt (229,4 pkt) | – | |
5. | 24 lutego | 2016 | Râșnov | Trambulina Valea Cărbunării | K-90 | HS-100 | druż.[uwaga 8] | 92,5 m | 88,5 m | 808,0 pkt (218,1 pkt) | 58,7 pkt | Niemcy |
10. | 1 lutego | 2018 | Kandersteg | Nordic Arena | K-95 | HS-106 | indywid. | 97,5 m | 92,5 m | 249,5 pkt | 41,9 pkt | Marius Lindvik |
4. | 3 lutego | 2018 | Kandersteg | Nordic Arena | K-95 | HS-106 | druż.[uwaga 10] | 100,5 m | 97,0 m | 1021,7 pkt (257,8 pkt) | 46,8 pkt | Niemcy |
5. | 4 lutego | 2018 | Kandersteg | Nordic Arena | K-95 | HS-106 | druż. mix.[uwaga 11] | 95,0 m | 97,5 m | 750,0 pkt (213,3 pkt) | 119,3 pkt | Norwegia |
Indywidualnie
2023 Kraków/Zakopane[uwaga 12] | – | 34. miejsce (K-95), 22. miejsce (K-125) |
Starty D. Prevca na igrzyskach europejskich – szczegółowo
Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Konkurs | Skok 1 | Skok 2 | Nota | Strata | Zwycięzca |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
34. | 29 czerwca | 2023 | Zakopane | Średnia Krokiew | K-95 | HS-105 | indywid. | 89,0 m | – | 100,5 pkt | 169,8 pkt | Daniel Tschofenig |
22. | 1 lipca | 2023 | Zakopane | Wielka Krokiew | K-125 | HS-140 | indywid. | 128,0 m | 124,5 m | 232,5 pkt | 46,6 pkt | Dawid Kubacki |
Indywidualnie
2015 Tschagguns | – | srebrny medal |
Drużynowo
2015 Tschagguns | – | złoty medal[uwaga 13] |
Starty D. Prevca na zimowym olimpijskim festiwalu młodzieży Europy – szczegółowo
Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Konkurs | Skok 1 | Skok 2 | Nota | Strata | Zwycięzca |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
2. | 27 stycznia | 2015 | Tschagguns | Montafoner Schanzenzentrum | K-97 | HS-108 | indywid. | 96,0 m | 93,5 m | 244,3 pkt | 27,0 pkt | Niko Kytösaho |
1. | 29 stycznia | 2015 | Tschagguns | Montafoner Schanzenzentrum | K-97 | HS-108 | druż.[uwaga 13] | 102,5 m | 103,0 m | 1030,4 pkt (272,0 pkt) | — |