W obrębie Piekar Śląskich od roku 1975. W Kozłowej Górze znajduje się kościół parafialny pw. Matki Boskiej Nieustającej Pomocy z 1937 roku, według projektu prof. arch. Affy z Katowic, przy ul. Powstańców Śląskich. Jednym z zabytków jest kaplica pw. Matki Boskiej Nieustającej Pomocy z roku 1907 przy ul. Powstańców Śląskich. W pobliżu cmentarza przy ul. Pokoju, natrafiono na ślad osadnictwa z okresu wpływów rzymskich[1].
W Szarleju prawdopodobnie w XIV wieku istniała już osada górnicza. Z zabytków jest tu neogotycka kaplica Maria Hilf z 1905 roku, przy granicy z Bytomiem. Funkcjonuje tu Wojewódzki Szpital Chirurgii Urazowej, nazywany "Urazówką", jeden z najlepszych ośrodków w kraju z 1912 roku. Przez dzielnicę przepływa rzeka Szarlejka. Na terenie Szarleja odkryto osadę z okresu wpływów rzymskich, przy ul. kard. S. Wyszyńskiego[3].
Brzozowice zostały włączone do Piekar Śląskich w 1975 roku. Istniała tu kiedyś kopalnia „Brzozowice”, własność S.A. „Giesche” i wydobywała galman, blendę i rudę ołowiu. W 1912 roku utworzono w Brzozowicach chór „Polonia”. W dzielnicy są pozostałości huty „Krystyn” 1927–1990 oraz Pomnik ku czci poległych w latach 1939–1945 (Park Trzech Bohaterów)[4].
W granicach miasta Piekary Śląskie od roku 1975. Do Kamienia należą dwa osiedla mieszkaniowe: „Powstańców Śląskich” i „Andaluzja” zbudowane w 2.połowie XX wieku. Pierwsza wzmianka o istnieniu osady Kamień pochodzi z 1277 roku, gdy utworzono parafię rzymskokatolicką św. Apostołów Piotra i Pawła, odłączając ją od parafii św. Małgorzaty w Bytomiu. Obecna świątynia została zbudowana w 1899 roku, według projektu Ludwika Schneidera. W kruchcie kościoła tablica pamiątkowa z okazji 655 rocznicy śmierci bp. Nankera. W latach 1908–1911 zbudowano KWK Andaluzja, która została włączona w Zakład Górniczy Piekary[5].
Brzeziny włączono do Piekar Śląskich w 1975 roku. W dzielnicy znajduje się zabytkowy kościół parafialny pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa według projektu Ludwika Schneidera z 1915 roku. Są też tu zabudowania przemysłowe dawnej huty KGH „Orzeł Biały” z wieku XIX. Na terenie Brzezin Śląskich znajdowało się jedno stanowisko, które wskazywało na ślady osadnictwa ze średniowiecza[6].
W skład miasta wchodzi od 1975 roku. Najstarsze ślady pobytu człowieka na tym terenie pochodzą z neolitu (4000-1800 lat p.n.e.). Dąbrówka jako wieś istniała już od XIII wieku. Pierwsza historyczna wzmianka o tej osadzie pochodzi z 4 października 1277 roku. Już w XIV wieku na terenie Dąbrówki prowadzono eksploatacje rud srebra i ołowiu, a w wieku XIX powstały kopalnie rud żelaza i cynku. Zabudowania przemysłowe Kopalni Rozalia z XIX wieku zachowały się do czasów obecnych i stanowią zabytek techniki. W dzielnicy jest też kościół neoromański - Parafia Matki Boskiej Wspomożenia Wiernych, została przebudowana według projektu Ludwika Schneidera w latach 1902–1904[7].
Więcej informacji Dzielnica, Mieszkańcy (2014). ...