Dziesięcioro przykazań (film 1923)
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Dziesięcioro przykazań (ang. The Ten Commandments) – amerykański niemy ˞dramat religijny z 1923 w reżyserii Cecila B. DeMille’a. Jest to pierwszy film z tzw. cyklu biblijnego DeMille’a, na który składają się Król królów (1927) oraz Pod znakiem Krzyża (1932)[3].
Gatunek | |||
---|---|---|---|
Data premiery |
23 listopada 1923 | ||
Kraj produkcji | |||
Język | |||
Czas trwania |
136 minut | ||
Reżyseria | |||
Scenariusz | |||
Główne role | |||
Muzyka |
Paul Iribe, Hugo Riesenfeld, Milan Roder, Lazare Saminsky, Edward Falck | ||
Zdjęcia |
Bert Glennon, J. Peverell Marley, Ray Rennahan, Archie Stout, Fred Westerberg | ||
Scenografia |
Paul Iribe | ||
Kostiumy |
Howard Greer | ||
Montaż | |||
Produkcja |
Cecil B. DeMille | ||
Wytwórnia | |||
Dystrybucja |
Paramount Pictures | ||
Budżet | |||
Przychody brutto |
4 169 798,38 USD[2] | ||
|
Film składa się z dwóch części – prologowi poświęconemu Mojżeszowi oraz części właściwej, w której reżyser mówi o znaczeniu dekalogu w świecie współczesnym[1]. Sceny przejścia przez Morze Czerwone zostały zrealizowane z użyciem efektów specjalnych i w kolorze[4].
Stał się najbardziej dochodowym filmem 1923 roku, który zarobił ponad 4 miliony dolarów. Był to najbardziej dochodowy film wytwórni Paramount Pictures przez 25 lat do czasu innych produkcji DeMille’a[2].
W roku 1956 Cecil DeMille zrealizował remake prologu filmu pod tym samym tytułem[2].