Encefalopatia bokserska
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Encefalopatia bokserska (łac. encephalopatia pugilistica, dementia pugilistica (DP), ang. traumatic encephalopathy, CTE, chronic boxer’s encephalopathy, traumatic boxer’s encephalopathy, boxer's dementia, punch-drunk syndrome) – choroba neurologiczna, która występuje głównie u sportowców uprawiających sporty kontaktowe i narażonych na urazy głowy, zwłaszcza bokserów, i jest związana z przewlekłym urazowym uszkodzeniem mózgu[1][2][3]. Encefalopatia bokserska jest ciężką postacią przewlekłego urazowego uszkodzenia mózgu[4]. Encefalopatia rozwija się po dłuższym czasie, średnia wieku pojawienia się objawów to 12–16 lat od momentu rozpoczęcia kariery. Ocenia się, że encefalopatia bokserska dotyczy około 20% bokserów[1][3].