Filip Koburg-Koháry

Ferdynand Filip Maria August Rafał Koburg-Koháry, niem. Ferdinand Philipp Maria August Rafael von Sachsen-Coburg und Gotha-Koháry (ur. 28 marca 1844 w Paryżu, zm. 3 lipca 1921 w Coburgu) – niemiecki arystokrata, 1881–1921 tytularny książę Koháry, członek katolickiej linii dynastii koburskiej, numizmatyk.

Filip Koburg-Koháry

Ferdynand Filip Maria August Rafał
Ferdinand Philipp Maria August Rafael von Sachsen-Coburg und Gotha-Koháry
1875
Książę saski na Koburgu i Koháry
Dynastia	Koburgowie-Koháry
Data i miejsce urodzenia	28 marca 1844 Paryż
Data i miejsce śmierci	4 lipca 1921 Coburg
Ojciec	August Koburg-Koháry
Matka	Klementyna Orleańska
Żona	Ludwika Koburg
Dzieci	Leopold Klemens, Dorota Maria
Rodzeństwo	Ludwik August, Klotylda Maria, Maria Amelia, Ferdynand Maksymilian
Odznaczenia

Życiorys

Przyszedł na świat w paryskim pałacu Tuileries jako pierworodny syn Augusta Koburga-Koháryego (1818–1881), księcia Koháry i jego żony Klementyny Orleańskiej (1817–1907), królewny Francuzów. Miał czworo młodszego rodzeństwa, siostry: Klotyldę Marię (1846–1927) i Marię Amelię (1848–1894), oraz braci: Ludwika Augusta (1845–1907) i Ferdynanda Maksymiliana (1861–1948), przyszłego cara Bułgarów^[1]. W 1859–1863 uczęszczał do Gimnazjum Teresianum w Wiedniu. Następnie był słuchaczem austro-węgierskiej szkoły kadetów^[2]. W 1865–1870 studiował w Terezjańskiej Akademii Wojskowej, z której ukończeniem otrzymał awans na stopień majora i przydział do armii. W czasie studiów nawiązał przyjaźń z Rudolfem Habsburgiem-Lotaryńskim, następcą tronu Austro-Węgier, którego stał się powiernikiem. Przyjaźń ta okazała się dozgonna i wymownie podkreślona, kiedy to właśnie Filip Koburg-Koháry wraz z kamerdynerem Johannem Loschekem odnalazł martwych Rudolfa i jego kochankę Marię Vetsera w pałacu myśliwskim w Mayerling^[3].

4 lutego 1875 w Brukseli Filip poślubił swoją kuzynkę Ludwikę (1858–1924), królewnę Belgów, córkę Leopolda II i Marii Henryki Habsburżanki. W 1896 małżeństwo uległo rozpadowi, kiedy to Ludwika odeszła od męża i związała się ze swoim wieloletnim kochankiem, Gézą Mataciciem-Kegleviciem (1867–1923). W 1898 Filip Koburg-Koháry uzyskał wyłączne prawa rodzicielskie nad dwójką dzieci, pochodzącymi z małżeństwa. W tym samym roku na wyraźne polecenie cesarza Franciszka Józefa I, Filip Koburg-Koháry stoczył pojedynek ze swoim rywalem, z którego obaj wyszli bez większych ran. 15 stycznia 1906 związek uległ rozwodowi. Małżeństwo Ludwiki i Filipa spłodziło dwoje dzieci:

• Leopold Klemens (1878–1916)
• Dorota Maria (1881–1967) ⚭ Ernest Günter Oldenburg (1863–1921), tytularny książę Szlezwiku-Holsztynu.

Po rozwodzie Filip Koburg-Koháry przeniósł się wraz z dziećmi do pałacu Bürglaß w Coburgu, gdzie zmarł w 1921. Został pochowany w kościele św. Augustyna. Spadkobiercą majątku i tytułu książęcego został jego bratanek Piotr August (1866–1934).

Numizmatyka

Filip Koburg–Koháry żywo interesował się historią pieniądza. Posiadał pokaźne zbiory numizmatyczne, obejmujące monety z wielu krajów Europy, głównie Saksonii i krajów rządzonych przez różne gałęzie dynastii Wettynów. Obok nich dużą część zbiorów zajmowały monety pochodzące z Bliskiego Wschodu, Chin, Japonii i krajów Azji Środkowej. W 1875 został członkiem honorowym Belgijskiego Towarzystwa Numizmatycznego. Od tej pory regularnie publikował w organie prasowym towarzystwa. Zbiory numizmatyczne Filipa Koburga-Koháry’ego zostały rozproszone po jego śmierci. Znaczna ich część została zlicytowana na aukcji we Frankfurcie nad Menem w 1928. Eksponaty pochodzące z jego kolekcji sukcesywnie trafiają do zbiorów publicznych, jednak nadal trwają prace katalogowe nad jej zasobem^[4].

Odznaczenia

• Kawaler Krzyża Wielkiego Orderu Ernestyńskiego (luty 1862)
• Kawaler Orderu Leopolda na Wielkiej Wstędze z Mieczami (16 czerwca 1874)
• Kawaler Orderu Złotego Runa (1881)
• Kawaler Orderu św. Huberta (1882)
• Kawaler Krzyża Wielkiego Orderu Ludwika (27 kwietnia 1882)
• Kawaler Orderu Orła Czerwonego, I kl. (22 marca 1883)
• Kawaler Krzyża Wielkiego Orderu Karola III (10 stycznia 1884)
• Kawaler Krzyża Wielkiego Orderu Łaźni (3 sierpnia 1885)
• Kawaler Orderu Korony Rucianej (1891)
• Kawaler Krzyża Wielkiego Orderu św. Karola (21 marca 1905)
• Kawaler Krzyża Wielkiego Królewskiego Orderu Wiktoriańskiego (9 listopada 1906)
• Kawaler Orderu Orła Czarnego (1914)
• Kawaler Orderu śś. Cyryla i Metodego (1921)
• Baliw Krzyża Wielkiego Orderu Honoru i Dewocji w Posłuszeństwie (1921)
• Kawaler Orderu Wieży i Miecza

Genealogia

Prapradziadkowie	ks. Saksonii-Koburg-Saalfeld Ernest Fryderyk (1724–1800) ∞1749 Zofia z Brunszwiku-Wolfenbüttel (1724–1782)	hr. Reuss-Ebersdorf Henryk III (1724–1779) ∞1754 Karolina z Erbach-Schönberg (1727–1796)	Ignác József Koháry (1726–1777) ∞ok. 1750–1760 Maria Gabriella Cavriani (1736–1803)	Jiří Kristián Waldstein-Wartenberg (1743-1791) ∞1765 Elisabeth von Ulfeldt (1747–1791)	Ludwik Filip Orleański Gruby (1725–1785) ∞1743 Ludwika Henryka Burbon-Conti (1726–1759)	Ludwik Jan Burbon (1725–1793) ∞1744 Maria Teresa d’Este (1726–1754)	kr. Hiszpanii, Neapolu i Sycylii Karol III (1716–1788) ∞1738 Maria Amelia Saska (1724–1760)	ces. rzymsko-niemiecki Franciszek I (1708–1765) ∞1736 kr. Czech i Węgier, aks. Austrii Maria Teresa (1717-1780)
Pradziadkowie	ks. Saksonii-Koburga-Saalfeld Franciszek (1750–1806) ∞1777 Augusta Reuss-Ebersdorf (1757–1831)		Ferenc József Koháry (1767–1826) ∞1792 Maria Antonia Waldstein-Wartenberg (1771–1854)		Ludwik Filip Orleański Równy (1747-1743) ∞1769 Ludwika Maria Burbon (1753-1821)		kr. Obojga Sycylii Ferdynand I (1751-1825) ∞1768 Maria Karolina Habsburg-Lotaryńska (1752–1814)
Dziadkowie	Ferdynand Jerzy Koburg (1785–1851) ∞1815 Maria Antonina Koháry (1797–1862)				kr. Francuzów Ludwik Filip I (1773–1850) ∞1809 Maria Amelia Burbon-Sycylijska (1782–1866)
Rodzice	August Wiktor Koburg-Koháry (1818–1881) ∞1843 Maria Klementyna Orleańska (1817–1907)
Filip Koburg-Koháry (1844–1921)