Fonautograf
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Fonautograf – najstarsze znane urządzenie do zapisu dźwięku, stworzone przez Francuza Édouarda-Léon Scott de Martinville i opatentowane 25 marca 1857 roku. Zapisywał on wizualnie dźwięk, ale nie mógł go odtwarzać. Nagrane przez fonautograf dźwięki zostały odtworzone w 2008 roku technikami komputerowymi.
Urządzenie było podobne do późniejszego fonografu Thomasa Edisona. Zostało wyposażone w tubę i membranę. Ta pobudzana falami dźwiękowymi drgała, porusząjąc rylcem który zostawiał ślad na papierowym cylindrze.
W 2008 roku grupa Amerykanów odnalazła w paryskich archiwach tak zapisane przez Scotta dźwięki i odtworzyła je komputerowo. Najstarszy odtworzony fragment pochodzi z 1860 roku, gdzie wynalazca śpiewa francuską piosenkę ludową Au Clair de la Lune, mon ami pierrot.