Francisco de Herrera (młodszy)
malarz i architekt hiszpański / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Francisco de Herrera, zw. El Mozo (ur. w 1622 w Sewilli, zm. 25 sierpnia 1685 w Madrycie) – hiszpański malarz i architekt okresu baroku, syn Francisca Herrery Starszego[1].
Apoteoza św. Hermenegilda, 1654. | |||
Data i miejsce urodzenia | |||
---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci | |||
Narodowość | |||
Dziedzina sztuki | |||
Epoka | |||
|
Po poróżnieniu się z ojcem wyjechał ok. 1642 do Rzymu, gdzie malował martwe natury z rybami i kwiatami. Zyskał tam przydomek Spagnolo degli pesci. Po powrocie do Hiszpanii (po śmierci ojca w 1656) był nauczycielem rysunku Karola II, a od 1672 malarzem dworu Filipa IV. Po śmierci Murilla został dyrektorem Akademii Malarstwa w Sewilli.
Jako architekt zaprojektował w 1680 kościół pielgrzymkowy Nuestra Señora del Pilar w Saragossie, pierwszą znaczącą świątynię barokową w Hiszpanii. Był też twórcą fresków m.in. w kościele San Felipe el Real w Madrycie. Malował wyłącznie obrazy o tematyce religijnej.