Generalny Dyrektor Ochrony Środowiska
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Generalny Dyrektor Ochrony Środowiska – centralny organ administracji rządowej ds. ochrony środowiska oraz ochrony przyrody, wykonujący swoje zadania przy pomocy Generalnej Dyrekcji Ochrony Środowiska.
Siedzibą Generalnego Dyrektora Ochrony Środowiska i większości jednostek Generalnej Dyrekcji Ochrony Środowiska jest dawny gmach Dyrekcji Naczelnej Lasów Państwowych.
Organ został powołany na mocy ustawy z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz ocenach oddziaływania na środowisko[1]. Wykonuje zadania określone w art. 127 tej ustawy, jest także organem w zakresie ochrony przyrody w rozumieniu art. 91 ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody[2], organem w zakresie ochrony środowiska w rozumieniu art. 376 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. – Prawo ochrony środowiska[3], a także uczestnikiem krajowego systemu ekozarządzania i audytu w rozumieniu ustawy z dnia 15 lipca 2011 r. o krajowym systemie ekozarządzania i audytu (EMAS)[4].
Generalny Dyrektor Ochrony Środowiska podlega ministrowi właściwemu do spraw środowiska[5]. Powołuje go Prezes Rady Ministrów na wniosek ministra, po przeprowadzeniu otwartego i konkurencyjnego naboru na to stanowisko. W gestii premiera leży także odwołanie Generalnego Dyrektora. Funkcję tę może pełnić osoba spełniająca warunki ustawowe, dotyczące m.in. obywatelstwa, wykształcenia, doświadczenia zawodowego, niekaralności za przestępstwa umyślne[6].