George Cornewall Lewis
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
George Cornewall Lewis, 2. baronet (ur. 21 kwietnia 1806 w Londynie, zm. 13 kwietnia 1863) – brytyjski polityk i pisarz, członek stronnictwa wigów i Partii Liberalnej, minister w rządach lorda Palmerstona.
Zobacz też: George Lewis. |
Data i miejsce urodzenia |
21 kwietnia 1806 | ||
---|---|---|---|
Data śmierci |
13 kwietnia 1863 | ||
Kanclerz skarbu | |||
Okres |
od 28 lutego 1855 | ||
Przynależność polityczna | |||
Poprzednik | |||
Następca | |||
Minister spraw wewnętrznych | |||
Okres |
od 18 czerwca 1859 | ||
Poprzednik | |||
Następca | |||
|
Był synem sir Thomasa Lewisa, 1. baroneta, i Harriet Cornewall, córki sir George’a Cornewalla, 2. baroneta. Wykształcenie odebrał w Eton College oraz w Christ Church na Uniwersytecie Oksfordzkim. W 1828 r. uzyskał tam dyplom pierwszej klasy ze studiów klasycznych oraz drugiej klasy z matematyki. W 1831 r. rozpoczął praktykę adwokacką w korporacji Middle Temple.
Swój pierwszy urząd publicznych Lewis objął w 1833 r., kiedy to został komisarzem w postępowaniu dotyczącym warunków życia ubogich w Irlandii. Rok później został komisarzem przy postępowaniu dotyczącym Kościoła Irlandii. Kiedy jego przyjaciel Abraham Hayward założył Law Magazine, teksty Lewisa były często publikowane na jego łamach. W latach 1836-1838 przebywał na Malcie, gdzie badał stan wyspy oraz opracował nowe prawa. Po powrocie do Wielkiej Brytanii został komisarzem Praw Ubogich, W 1844 r. poślubił lady Marię Villiers, córkę George’a Villiersa. Małżonkowie nie mieli razem dzieci.
W 1847 r. Lewis uzyskał mandat parlamentarny z okręgu Herefordshire. Od razu został sekretarzem przy Radzie Kontroli. Po kilku miesiącach w 1848 r. został podsekretarzem stanu w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych. W latach 1850-1852 był finansowym sekretarzem skarbu. W 1852 r. Lewis przegrał wybory w okręgu Herefordshire oraz Peterborough. Bez mandatu parlamentarnego Lewis został redaktorem Edinburgh Review i był nim do 1855 r.
Po śmierci ojca w 1855 r. odziedziczył tytuł baroneta. Wkrótce wygrał wybory uzupełniające w okręgu Radnor i ponownie zasiadł w Izbie Gmin. Został również członkiem gabinetu jako kanclerz skarbu. Pozostał na tym stanowisku do 1858 r. W 1859 r. został ministrem spraw wewnętrznych. W 1861 r. przesunięto go na stanowisko ministra wojny. Zmarł podczas sprawowania urzędu w 1863 r.