Loading AI tools
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Gino Bonichi, pseudonim Scipione (ur. 25 lutego 1904 w Maceracie, zm. 9 listopada 1933 w Arco) – włoski malarz, literat, poeta, karykaturzysta i ilustrator książek.
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Narodowość | |
Dziedzina sztuki | |
Muzeum artysty |
Museo Palazzo Ricci |
Był wujem malarza Claudio Bonichiego. Wraz z Renato Marinem Mazzacuratim założył czasopismo Fronte[1].
Bonichi urodził się w Maceracie w Marchii Ankońskiej w 1904 w rodzinie Serafina i Emmy Wulderk[2]. W 1909 wyjechał do Rzymu. W 1919 zachorował na chorobę płuc, co było przyczyną przebywania w sanatorium aż do 1924. Po powrocie poznał malarza Mario Mafai, z którym zapisał się do Akademii Sztuk Pięknych w Wiecznym Mieście. Rok później obaj studenci zostali wyrzuceni po sprzeczce z rektorem uczelni.
W 1928 obaj artyści założyli razem z Renato Marinem Mazzacuratim i polską malarką z Kowna Antoniettą Raphaël grupę artystyczną nazywaną "Scuola di via Cavour" (tzw. "Szkoła rzymska"), która występowała przeciw nurtowi konserwatywnemu w malarstwie dwudziestowiecznych Włoch. Malarze skupieni w "Szkole rzymskiej" przeciwstawiali się tendencjom faszyzującym i modernistycznym w sztuce[3].
Malarz organizował własne wystawy oraz prezentował swoje dzieła w czasie różnych wystaw w latach 1929-1931. Bonichi zmarł na gruźlicę w wieku 29 lat[4].
W Kassel w Niemczech w 1955 zorganizowano wystawę jego dzieł. W 2004 w rodzinnej Maceracie uczczono malarza wystawą z okazji setnej rocznicy urodzin[5].
Styl Bonichiego charakteryzuje się jaskrawymi kolorami, wyrażającymi energię i nerwowość. W pejzażach Rzymu kształty wyrażają niepokój i ból, podobnie barwy, które określa się jako ciemne i przygnębiające. Zaobserwować można wpływy El Greca, Tintoretta, Chagalla i innych ekspresjonistów[5].
Wiele dzieł Scipiona znajduje się w kolekcjach prywatnych. Kilka obrazów posiada Museo Palazzo Ricci w Maceracie oraz Narodowa Galeria Sztuki Współczesnej w Rzymie. Niepełna lista obrazów autorstwa Bonichiego[6][7]:
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.