Grafolekt
piśmienniczy standard języka / Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Grafolekt – standard danego języka służący jako norma w piśmiennictwie narodowym, wyposażony w przepisy ortografii i interpunkcji[1]. Od obiegowych dialektów odróżnia się większą stabilizacją na płaszczyźnie gramatycznej[1], lepszym wypracowaniem leksykalnym[1][2], ugruntowaniem tradycyjnym[3] i większym zasięgiem, obejmującym szersze terytorium geograficzne[1]. Grafolekt może się opierać na mowie elit społecznych lub na pewnym dialekcie regionalnym, choć w znormalizowanej postaci nie jest w pełni tożsamy ze swoim pierwowzorem – ma charakter sztuczny[1]. Nie stanowi własności żadnej klasy ani regionu, ale jest szczególnie kojarzony z tymi grupami użytkowników języka, które posługują się nim najczęściej[1]. Przykładem grafolektu jest język ogólnoangielski (Standard English)[3]. Funkcję grafolektu pełni prawie każdy język standardowy (ogólny)[4].
Grafolekt uchodzi za podstawę istnienia bytu zbiorowego, jakim jest naród[1].