HMS Dreadnought (1906)
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
HMS Dreadnought – pancernik brytyjski o przełomowej konstrukcji, który wszedł do służby w 1906 roku i zarazem szósty okręt Royal Navy noszący tę nazwę. „Dreadnought” tak mocno zaznaczył się w rozwoju okrętów, że od jego nazwy pochodzi określenie rodzaju pancerników – drednotów. Wszystkie okręty, które były oparte na wcześniejszych projektach, stały się po jego wejściu do służby przestarzałe i są obecnie określane jako przeddrednoty. Jego wejście do służby było jedną z głównych przesłanek, które dały początek nowemu wyścigowi zbrojeń morskich pomiędzy ówczesnymi potęgami militarnymi (Wielką Brytanią i Niemcami), co w konsekwencji było jedną z przyczyn wybuchu I wojny światowej[1]. „Dreadnought” był pierwszym pancernikiem, który miał liczną artylerię główną (dalekiego zasięgu, do walki na dużym dystansie) ujednoliconego kalibru, w przeciwieństwie do bezpośrednio poprzedzających go pancerników, które miały kilka dział dużego kalibru i kilka lub kilkanaście dział drugiego – mniejszego głównego kalibru oraz artylerię średnią. Był także pierwszym dużym okrętem napędzanym przez turbiny parowe, co sprawiło, że w momencie ukończenia budowy był najszybszym pancernikiem na świecie.
Historia | |||
Stocznia |
Portsmouth Dockyard | ||
---|---|---|---|
Położenie stępki | |||
Wodowanie | |||
Royal Navy | |||
Wejście do służby | |||
Wycofanie ze służby |
1919 | ||
Los okrętu |
złomowany w 1923 | ||
Dane taktyczno-techniczne | |||
Wyporność |
standardowa 18 420 ton | ||
Długość |
160 m | ||
Szerokość |
25 m | ||
Zanurzenie |
8 m | ||
Napęd | |||
4 turbiny parowe Parsonsa o mocy 22 500 KM (17 MW) 18 kotłów Babcock, 4 śruby | |||
Prędkość |
21 węzłów | ||
Zasięg |
6620 Mm (12 260 km) przy 10 w. (19 km/h), 4910 Mn (9090 km) przy 18,4 w. (34 km/h) | ||
Uzbrojenie | |||
10 dział 305 mm (5xII), 27 dział 76,2 mm, 5 wyrzutni torped 450 mm | |||
Załoga |
695–773 | ||
|