Hallgeir Brenden
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
| Data i miejsce urodzenia | |||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |||||||||||||||||||
| Klub |
Vestre Trysil Idrettslag | ||||||||||||||||||
| Wzrost |
170 cm | ||||||||||||||||||
| Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
| Inne nagrody | |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
Hallgeir Brenden (ur. 10 lutego 1929 w Trysil, zm. 21 września 2007 w Lillehammer) – norweski biegacz narciarski, czterokrotny medalista olimpijski.
Kariera
Jego olimpijskim debiutem były igrzyska w Oslo w 1952 r. Zwyciężył tam w biegu na 18 km stylem klasycznym, a wspólnie z Magnarem Estenstadem, Mikalem Kirkholtem i Martinem Stokkenem wywalczył srebrny medal w sztafecie 4x10 km. Cztery lata później, podczas igrzysk olimpijskich w Cortina d’Ampezzo zdobył złoty medal w biegu na 15 km. Brenden został tym samym pierwszym biegaczem narciarskim, który obronił tytuł mistrza olimpijskiego na krótkim dystansie. Wraz z kolegami z reprezentacji zajął także czwarte miejsce w sztafecie. Startował też na igrzyskach olimpijskich w Squaw Valley w 1964 roku, gdzie wraz z Haraldem Grønningenem, Einarem Østbym i Håkonem Brusveenem zdobył kolejny srebrny medal w sztafecie. Jego najlepszym indywidualnym wynikiem na tych igrzyskach było 9 miejsce w biegach na 30 i 50 km techniką klasyczną.
Dwunastokrotnie zdobywał mistrzostwo Norwegii w biegach narciarskich. Był także lekkoatletą, odnosił sukcesy w biegu na 3000 m z przeszkodami, był między innymi mistrzem Norwegii w 1953 i 1954 roku. Był też pierwszym Norwegiem, który pokonał ten dystans w czasie poniżej dziewięciu minut. Za wszechstronność został uhonorowany nagrodą Egebergs Ærespris. W 1955 roku otrzymał Medal Holmenkollen wraz z fińskim biegaczem narciarskim Veikko Hakulinenem oraz dwoma innymi Norwegami: królem Haakonem VII i dwuboistą klasycznym Sverre Stenersenem.
W rodzinnym Trysil był drwalem. W 2002 roku odsłonięto tam jego pomnik.
Osiągnięcia
Igrzyska olimpijskie
| Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Czas biegu | Strata | Zwycięzca |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1. | 18 lutego | 1952 |  Oslo
|
18 km stylem klasycznym | 1:01:34 | – | – |
| 2. | 23 lutego | 1952 | Oslo
|
Sztafeta 4x10 km[1] | 2:20:16 | +2:57 |  Finlandia
|
| 14. | 27 stycznia | 1956 |  Cortina d’Ampezzo
|
30 km stylem klasycznym | 1:44:06 | +5:23 | Veikko Hakulinen
|
| 1. | 30 stycznia | 1956 | Cortina d’Ampezzo
|
15 km stylem klasycznym | 49:39 | – | – |
| 4. | 4 lutego | 1956 | Cortina d’Ampezzo
|
Sztafeta 4x10 km[2] | 2:15:30 | +5:46 |  ZSRR
|
| 9. | 19 lutego | 1960 |  Squaw Valley
|
30 km stylem klasycznym | 1:51:03,9 | +4:15,9 |  Sixten Jernberg
|
| 12. | 23 lutego | 1960 | Squaw Valley
|
15 km stylem klasycznym | 51:55,5 | +1:14,8 | Håkon Brusveen
|
| 2. | 25 lutego | 1960 | Squaw Valley
|
Sztafeta 4x10 km[3] | 2:08:33,5 | +0,8 | Finlandia
|
| 9. | 27 lutego | 1960 | Squaw Valley
|
50 km stylem klasycznym | 2:59:06,3 | +9:16,7 | Kalevi Hämäläinen
|
Mistrzostwa świata
| Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Czas biegu | Strata | Zwycięzca |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 4. | 20 lutego | 1954 | Falun
|
Sztafeta 4x10 km[4] | 2:16:47 | 4:23 | Finlandia
|
| 19. | 2 marca | 1958 | Lahti
|
30 km stylem klasycznym | 1:40:03,0 | +5:43,0 | Kalevi Hämäläinen
|
| 22. | 4 marca | 1958 | Lahti
|
15 km stylem klasycznym | 48:58,3 | +2:58,5 | Veikko Hakulinen
|
| 4. | 6 marca | 1958 | Lahti
|
Sztafeta 4x10 km[5] | 2:18:15,0 | +4:31,2 | Szwecja
|
| 4. | 22 lutego | 1962 |  Zakopane
|
Sztafeta 4x10 km[6] | 2:24:39,8 | +2:06,0 | Szwecja
|
Text is available under the CC BY-SA 4.0 license; additional terms may apply.
Images, videos and audio are available under their respective licenses.
