Hipoksemia

Hipoksemia, potocznie niedotlenienie – stan zbyt niskiej zawartości tlenu we krwi tętniczej (caO₂)[1][2] zaburzający procesy metaboliczne w tkankach organizmu[2]. Bywa także określana jako „spadek wysycenia tlenem hemoglobiny lub obniżenie prężności tlenu we krwi tętniczej”[3], ale wielu autorów definiuje spadek prężności tlenu we krwi tętniczej jako hipoksję[1][4]. Poszczególne publikacje naukowe, zalecenia, wytyczne i rekomendacje towarzystw naukowych podają różny zakres znaczeniowy hipoksemii[5].

Hipoksemia ma przebieg ostry lub przewlekły i jest powodowana przez[2]:

• czynniki pozaustrojowe:
  • niskie ciśnienie cząstkowe tlenu atmosferycznego (na dużej wysokości lub w zamkniętym pomieszczeniu bez wentylacji)
• czynniki wewnątrzustrojowe:
  • niewydolność układu krążenia
  • zaburzenia układu oddechowego
  • obniżony poziom hemoglobiny po wystąpieniu krwotoku lub w niedokrwistości
• działanie:
  • substancji zaburzających czynność układu oddechowego – na przykład narkotyków
  • toksyn porażających mięśnie oddechowe – na przykład kurary.

Stan spadku prężności tlenu poniżej normy w tkankach nazywany jest hipoksją tkankową[1].