Hrabstwo kłodzkie
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Hrabstwo kłodzkie (niem. Grafschaft Glatz, śl.-niem. i kłodz. Grofschoaft Glootz lub Groofschoft Glootz, cz. Hrabství kladské) – dawna kraina historyczna ze stolicą w Kłodzku, istniejąca na obszarze obecnego powiatu kłodzkiego w latach 1459–1816, funkcjonująca jednak żywo w świadomości nie tylko mieszkańców aż do wysiedlenia w 1945[1]. Pojęcie odrębności hrabstwa kłodzkiego pozostało w nazwach, zwyczajach czy podporządkowaniu administracji kościelnej. Jego terytorium nazywane jest również ziemią kłodzką.
Szybkie fakty Język urzędowy, Stolica ...
1459–1816 | |||
| |||
Język urzędowy | |||
---|---|---|---|
Stolica | |||
Ustrój polityczny | |||
Głowa państwa |
Hrabia Maria Teresa | ||
Status terytorium | |||
Zależne od | |||
Powierzchnia • całkowita |
| ||
Liczba ludności (1778) • całkowita • gęstość zaludnienia • narody i grupy etniczne |
|||
Waluta |
dukat kłodzki, talar kłodzki | ||
wykup ziemi kłodzkiej od |
Królestwa Czech | ||
Zniesienie, następnie włączenie do prowincji śląskiej | |||
Religia dominująca |
Zamknij