Hydra (księżyc)
księżyc Plutona / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Hydra – naturalny satelita Plutona, po raz pierwszy sfotografowany 15 maja 2005 roku przez Kosmiczny Teleskop Hubble’a. Jest jaśniejszy (o 33%) i większy od siostrzanego satelity Nix, odkrytego w tym samym roku.
Zdjęcie Hydry wykonane przez sondę New Horizons 14 lipca 2015 roku | |||
Odkrywca |
Hal Weaver i inni | ||
---|---|---|---|
Data odkrycia |
czerwiec 2005[1] | ||
Tymczasowe oznaczenie |
S/2005 P 1 | ||
Charakterystyka orbity | |||
Półoś wielka |
64 698 km[2] | ||
Mimośród |
0,0056[2] | ||
Okres obiegu |
38,20 d[2] | ||
Nachylenie do płaszczyzny orbity planety |
0,304°[2] | ||
Długość węzła wstępującego |
113,173°[2] | ||
Argument perycentrum |
153,307°[2] | ||
Anomalia średnia |
326,678°[2] | ||
Własności fizyczne | |||
Wymiary |
43×33 km[3] | ||
Masa |
5×1016 − 2×1018 kg | ||
Albedo |
0,51[3] | ||
Jasność obserwowana (z Ziemi) |
22,9 do 23,3m | ||
Temperatura powierzchni |
33-55 K | ||
|
Na podstawie obserwacji sondy New Horizons stwierdzono, że ciało to ma wysoce nieregularny kształt i określono jego rozmiary: 43 na 33 kilometry. Stwierdzono także istnienie na powierzchni ciemnego obszaru[4]. Wcześniejsze pomiary jasności sugerowały, że Hydra jest większa i ma średnicę od 60 do nawet 160 km. Masa może być równa nawet 2×1018 kg. Hydra jest najdalszym znanym księżycem Plutona i krąży wokół barycentrum układu po prawie kołowej orbicie, której półoś wielka wynosi 64 698 km[2]. Pełnego obiegu dokonuje w czasie ok. 38,2 dnia.
Nazwa księżyca pochodzi od mitologicznego stwora, z którym walczył Herkules[1]. Zanim Międzynarodowa Unia Astronomiczna nadała temu księżycowi nazwę, nosił on tymczasowe oznaczenie „S/2005 P 1”, gdzie „S” oznacza satelitę, „2005” to rok odkrycia, a „P 1” informuje, że jest to pierwszy księżyc Plutona odkryty w danym roku.