IC 1276
gromada kulista / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
IC 1276 (również Palomar 7) – gromada kulista znajdująca się w odległości około 17 600 lat świetlnych od Ziemi w kierunku konstelacji Węża, w jego ogonie. Została odkryta 10 kwietnia 1889 roku przez Lewisa Swifta. Niezależnie w 1952 roku gromadę tę odkrył George Abell i skatalogował w Katalogu Palomar jako Palomar 7.
Szybkie fakty Odkrywca, Data odkrycia ...
Odkrywca | |
---|---|
Data odkrycia |
10 kwietnia 1889 |
Dane obserwacyjne (J2000) | |
Gwiazdozbiór |
Wąż (ogon) |
Typ |
kulista XI |
Rektascensja |
18h 10m 44,26s |
Deklinacja |
-07° 12′ 27,3″ |
Odległość |
17 600 ly |
Jasność obserwowana |
10,34 m |
Rozmiar kątowy |
21,0' |
Alternatywne oznaczenia | |
Palomar 7, C 1808-072, GCl 90 |
Zamknij