Inteligencja emocjonalna
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Inteligencja emocjonalna, inaczej EQ[1] (ang. emotional quotient, EQ; emotional intelligence, EI) – kompetencje osobiste człowieka w rozumieniu zdolności rozpoznawania stanów emocjonalnych własnych oraz innych osób, jak też zdolności używania własnych emocji i radzenia sobie ze stanami emocjonalnymi innych osób. Ogólną teorię inteligencji emocjonalnej ogłosili w roku 1990 dwaj psychologowie: Peter Salovey oraz John Mayer[2].
Kompetencje zaliczane do inteligencji emocjonalnej, to zdolności komplementarne w stosunku do inteligencji ogólnej, rozumianej jako zdolności czysto intelektualne, analityczne i abstrakcyjne, mierzone ilorazem inteligencji i wyrażane wskaźnikiem IQ [ang.] Intelligence Quotient.