Irene Morales
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Irene Morales Infante (ur. 1 kwietnia 1865, zm. 25 sierpnia 1890) – chilijska kobieta-żołnierz, która służyła w czasie wojny o Pacyfik. Została osierocona w dzieciństwie i dwukrotnie została wdową, zanim ukończyła trzynasty rok życia. Żyła w biedzie. Gdy wybuchła wojna, próbowała zaciągnąć się do chilijskiej armii jako mężczyzna, ale nie udało jej się to, więc służyła nieoficjalnie jako markietanka i pielęgniarka. Gdy dostrzeżono jej męstwo na polach bitew toczonych w drugiej połowie 1879 roku i jej troskę o rannych, została uznana za żołnierza i otrzymała stopień sierżanta. Służyła w armii przez całą wojnę, wsławiła się bohaterstwem na polu bitwy pod Tacną w roku 1880. Po wojnie wróciła do cywilnego życia i zmarła w ubóstwie w wieku zaledwie 25 lat. Jej czyny wojenne zostały docenione pośmiertnie.
Fot. Eugenio Courret, 1881 | |||
sargento segundo | |||
Data i miejsce urodzenia | |||
---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci | |||
Przebieg służby | |||
Lata służby |
1879–1884 | ||
Siły zbrojne | |||
Jednostki |
3 Regiment Piechoty | ||
Główne wojny i bitwy | |||
|