Iwona Sowińska
polska filmoznawczyni / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Iwona Sowińska (ur. 26 czerwca 1958[1], zm. 7 sierpnia 2022)[2] – polska kulturoznawczyni i filmoznawczyni, doktor habilitowany nauk o sztuce w Instytucie Kultury na Wydziale Zarządzania i Komunikacji Społecznej Uniwersytetu Jagiellońskiego.
Nie mylić z: Iwoną Sowińską-Grabowski – polską filolożką. |
Data urodzenia |
26 czerwca 1958 |
---|---|
Data śmierci |
7 sierpnia 2022 |
doktor habilitowany nauk humanistycznych | |
Specjalność: filmoznawstwo | |
Alma Mater | |
Doktorat |
5 grudnia 1994 – nauki o sztuce |
Habilitacja |
16 kwietnia 2008 – nauki o sztuce |
nauczyciel akademicki |
Absolwentka Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach[3]. Doktoryzowała się w 1994 roku rozprawą pod tytułem Dźwięk w filmie. Słyszenie – rozumienie – opowiadanie, obronioną na Uniwersytecie Jagiellońskim. Na tej samej uczelni w 2008 roku otrzymała stopień doktora habilitowanego, na podstawie pracy Polska muzyka filmowa 1945-1968[4]; za książkowe wydanie rozprawy otrzymała Nagrodę im. Bolesława Michałka dla najlepszej książki filmowej roku 2007[5]. Była też autorką publikacji Chopin idzie do kina (2013, Universitas), omawiającej wykorzystanie muzyki Fryderyka Chopina w filmach polskich i zagranicznych[6]. Współredaktorka (wraz z Tadeuszem Lubelskim i Rafałem Syską) czterotomowej pracy zbiorowej Historia kina (2010–2019, Universitas).