Izomorfizm grafów
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Izomorfizm grafów – graf G jest izomorficzny z grafem H, jeśli istnieje bijekcja ("przeetykietowanie") wierzchołków grafu H wierzchołkom grafu G, takie że jeśli jakieś dwa wierzchołki są połączone krawędzią w jednym z grafów, to odpowiadające im wierzchołki w drugim grafie również łączy krawędź[1].
Izomorfizm grafów zachowuje właściwie wszystkie interesujące własności, na przykład: liczbę wierzchołków, liczbę krawędzi, stopnie wierzchołków, spójność, planarność. Dlatego grafy izomorficzne zwykle utożsamia się.