Loading AI tools
1879-05-28 - 1935-12-07; konserwator zabytków, archiwista Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Józef Raciborski (ur. 28 maja 1879 w Kociołkach, zm. 7 grudnia 1935 w Piotrkowie Trybunalskim)[1] – konserwator zabytków i archiwista. Odznaczony orderem papieskim Pro Ecclesia et Pontifice i 2-krotnie Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski[2], w tym raz pośmiertnie (2022)[3].
Państwo działania | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | |
Data i miejsce śmierci | |
Alma Mater | |
Odznaczenia | |
Był dzieckiem Walerego i Emilii z domu Łaszczyńskiej. Początkowo uczył się w Sieradzu, natomiast od 1896 r., w związku ze śmiercią rodziców, przeszedł pod opieką franciszkanów w Kaliszu i podjął naukę we franciszkańskiej szkole przyklasztornej. Następnie został przeniesiony w 1897 r. do zakonu we Lwowie. Rok później odmówił złożenia ślubów zakonnych i przeniósł się do Kolegium św. Tomasza z Akwinu w Rzymie, gdzie studiował archeologię oraz podjął pracę w Bibliotece Cassaneteńskiej[1]. Po powrocie z Włoch w 1904 r. zdał maturę w gimnazjum w Szawlach, a następnie podjął studia na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Jagiellońskiego (z których po roku zrezygnował), a ponadto uczęszczał na wykłady prowadzone przez Stanisława Krzyżanowskiego związane z archiwami i chronologią[2]. W latach 1905–1914 zajmował się zawodowo głównie inwentaryzacją zabytków sztuki, którą zaoferował mu hrabia Adam Krasiński – pierwszy prezes TONZ w Warszawie[1]. Raciborski w tym okresie zamieszkał w Kaliszu, w którym w 1912 r. opublikował Monografię Kalisza. W 1917 r. podjął pracę jako komisarz na gubernię smoleńską w Komisji Likwidacyjnej do spraw Królestwa Polskiego. W 1919 r. rozpoczął pracę w roli konserwatora sztuki w okręgu kaliskim, a następnie w latach 1921–1923 był konserwatorem w ramach Urzędu Województwa Łódzkiego. W 1925 r. został kierownikiem Archiwum Akt Dawnych w Łodzi, a w okresie od 1 kwietnia 1928 r. do 31 sierpnia 1930 r. był również kierownikiem Archiwum w Piotrkowie Trybunalskim, w którym zastąpił Adama Próchnika. Raciborski w swojej pracy archiwisty koncentrował się na powiększaniu zasobu oraz na pracach wydawniczych. Był jednym z inicjatorów oraz redaktorem „Rocznika Łódzkiego”. Ponadto od 1926 r. był członkiem Komisji Archiwalnej w Łodzi, a od 1933 r. członkiem Komisji Historycznej PAU. 1 października 1934 r. przeszedł na emeryturę i zamieszkał w Piotrkowie Trybunalskim, gdzie zmarł i został pochowany[2].
Na łamach „Rocznika Łódzkiego” opublikował m.in. rozprawy:
Ponadto był autorem pozycji takich jak:
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.