Jan Balliol
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Jan Balliol, znany również jako: Jan de Balliol (ur. ok. 1248, zm. ok. 25 listopada 1314) – od 1292 do abdykacji w 1296 roku król Szkocji.
Ten artykuł od 2021-01 wymaga zweryfikowania podanych informacji. |
Król Szkocji | |
Okres |
od 17 listopada 1292 |
---|---|
Koronacja | |
Dane biograficzne | |
Data i miejsce urodzenia |
ok. 1248 |
Data śmierci |
ok. 25 listopada 1314 |
Ojciec |
Jan, 5. baron Balliol |
Matka |
Devorguilli Balliol |
Żona | |
Dzieci |
Edward, |
Urodził się w Barnard Castle, jako syn Devorguilli Balliol (zm. 1290), córki Alana, piątego lorda Galloway (zm. 1234). Jego ojcem był Jan, piąty baron Balliol i lord Barnard Castle (zm. 1269). W 1281 roku ożenił się z Izabelą de Warenne, córką Jana de Warenne, siódmego earla Surrey, i Alicji de Lusignan. Jej dziadkami od strony matki byli: Hugo X de Lusignan i Izabela d’Angoulême (wdowa po królu Anglii – Janie bez Ziemi). Para miała syna (i prawdopodobnie 4 innych dzieci):
- Edwarda Balliola, króla Szkocji (zm. 1364),
- księżniczkę Alinore Balliol,
- księżniczkę Annę Balliol,
- księżniczkę Agness Maud Balliol,
- księcia Henryka Balliola (zm. 16 grudnia 1332, w bitwie pod Annan).