Jan Matura
czeski skoczek narciarski i kombinator norweski / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Drogi AI, mówmy krótko, odpowiadając po prostu na te kluczowe pytania:
Czy możesz wymienić najważniejsze fakty i statystyki dotyczące Jan Matura?
Podsumuj ten artykuł dla 10-latka
Jan Matura (ur. 29 stycznia 1980 w Czeskim Krumlowie) – czeski kombinator norweski, a następnie skoczek narciarski, reprezentant klubu Dukla Liberec, zwycięzca klasyfikacji generalnej Letniego Pucharu Kontynentalnego 2012.
Ten artykuł dotyczy skoczka narciarskiego. Zobacz też: Jan Matura – historyk. |
Data i miejsce urodzenia | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Klub | ||||||||||
Debiut w PŚ |
4 stycznia 2002 w Innsbrucku (50. miejsce) | |||||||||
Pierwsze punkty w PŚ |
24 marca 2003 w Planicy (24. miejsce) | |||||||||
Pierwsze podium w PŚ |
19 stycznia 2013 w Sapporo (1. miejsce) | |||||||||
Pierwsze zwycięstwo w PŚ |
19 stycznia 2013 w Sapporo (1. miejsce) | |||||||||
Rekord życiowy |
224,5 m na Vikersundbakken w Vikersund (26 stycznia 2013) | |||||||||
Dorobek medalowy | ||||||||||
| ||||||||||
|
Skoki narciarskie
Lata 1995–2003
W styczniu 1995 zadebiutował w Pucharze Kontynentalnym, zajmując 26. i 29 lokatę w Harrachovie. W lutym 1997 wystartował na mistrzostwach świata juniorów, zajmując 8. miejsce indywidualnie oraz 5. drużynowo. Następnie wziął udział w Mistrzostwach Świata Seniorów 1997, na których zajął 39. pozycję indywidualnie oraz 9. w rywalizacji drużynowej. 22 stycznia 1998 w Sankt Moritz zajął 5. miejsce drużynowo na Mistrzostwach Świata Juniorów 1998. 10 marca 2001 zajął 3. lokatę w zawodach Pucharu Kontynentalnego w Harrachovie. 4 stycznia 2002 zadebiutował w zawodach Pucharu Świata, zajmując 50. miejsce w Innsbrucku[1]. W lutym 2002 wystartował na zimowych igrzyskach olimpijskich – indywidualnie na skoczni normalnej był 42., a na skoczni dużej indywidualnie odpadł w kwalifikacjach oraz zajął 12. lokatę drużynowo[2]. 10 sierpnia 2003 po raz pierwszy wystartował w zawodach Letniego Grand Prix. Pierwsze punkty zawodów tej rangi zdobył 14 sierpnia 2003 w Courchevel, za zajęcie 27. pozycji[1]. W lutym 2003 po raz drugi w karierze wystartował na mistrzostwach świata, zajmując 20. i 28. miejsce indywidualnie oraz 8. drużynowo. 22 marca 2003 zdobył pierwsze w karierze punkty PŚ, za zajęcie 24. lokaty w Planicy[3].
Lata 2004–2010
W lutym 2004 wystartował na mistrzostwach świata w lotach narciarskich, zajmując 37. miejsce indywidualnie oraz 9. drużynowo[4]. Na Mistrzostwach Świata 2005 zajął dwukrotnie 23. lokatę idywidualnie oraz 7. (skocznia normalna) 8. (skocznia duża) w rywalizacji drużynowej[5]. Podczas Letniego Grand Prix 2005 pięciokrotnie kończył zawody w czołowej dziesiątce. W styczniu 2006 na mistrzostwach świata w lotach narciarskich w Bad Mitterndorf zajął 28. miejsce indywidualnie oraz 8. drużynowo. 22 stycznia 2006 zajął 9. lokatę w zawodach PŚ w Sapporo. W lutym 2006 po raz drugi w karierze wystartował na zimowych igrzyskach olimpijskich, zajmując indywidualnie 21. i 22. pozycję oraz 9. w zawodach drużynowych[6]. Na Mistrzostwach Świata 2007 – indywidualnie odpadł w kwalifikacjach[1], a w rywalizacji drużynowej zajął z reprezentacją Czech 9. lokatę[7].
11 grudnia 2007 zajął 3. miejsce w zawodach Pucharu Kontynentanego w Rovaniemi. W lutym 2008 na mistrzostwach świata w lotach narciarskich zajął 33. pozycję indywidualnie oraz 6. lokatę drużynowo[8]. 26 lipca 2008 w Hinterzarten zajął (razem z Ondřejem Vaculíkiem, Borkiem Sedlákiem i Romanem Koudelką) 3. miejsce w konkursie drużynowym Letniego Grand Prix. 3 stycznia 2009 zajął 3. pozycję w zawodach Pucharu Kontynentanego w Braunlage[9]. 21 lutego 2010 w Brotterode odniósł zwycięstwo w zawodach Pucharu Kontynentalnego[1]. Na Mistrzostwach Świata w lotach narciarskich 2010 zajął 35. miejsce indywidualnie oraz 5. lokatę drużynowo[10].
Lata 2011–2017
W styczniu 2011 zajął 10. i 4. lokatę w zawodach Pucharu Świata w Sapporo. Na Mistrzostwach Świata 2011 zajął 40. lokatę indywidualnie oraz 7. (skocznia normalna) i 8. (skocznia duża) drużynowo[11]. 18 lutego 2012 w Libercu zajął 4. miejsce w zawodach FIS Cupu. Następnie wystartował na Mistrzostwach Świata w lotach narciarskich 2012, na których zajął 28. miejsce indywidualnie oraz 6. lokatę w konkursie drużynowym[12]. Podczas Letniego Pucharu Kontynentalnego 2012 pięciokrotnie stawał na podium (w tym odnosząc dwa zwycięstwa) co zaskutkowało zwycięstwem w klasyfikacji tego cyklu. 19 i 20 stycznia 2013 zwyciężył w Pucharu Świata w Sapporo[13][14]. 3 lutego 2013 dwukrotnie stanął na podium zawodach PŚ w Harrachovie. Na Mistrzostwach Świata 2013 zajął 12. i 5. lokatę indywidualnie, 7. w rywalizacji drużynowej mężczyzn oraz 10. w mikście[15].
28 lipca 2013 zajął 4. lokatę w zawodach LGP w Hinterzarten. W lutym 2014 po raz trzeci i zarazem ostatni wystartował na zimowych igrzyskach olimpijskich, zajmując indywidualnie 23. i 18. pozycję oraz 7. w zawodach drużynowych. Na Mistrzostwach Świata w lotach narciarskich 2014 zajął 14. miejsce indywidualnie[16]. Na Mistrzostwach Świata 2015 zajął 38. i 16. lokatę indywidualnie, 11. w mikście oraz 8. w konkurise drużynowym mężczyzn[17]. Na Mistrzostwach Świata w lotach narciarskich 2016 zajął 22. miejsce indywidualnie oraz 6. drużynowo[18]. W międzynarodowych zawodach rangi FIS po raz ostatni wystartował 25 marca 2017 podczas konkursu drużynowego PŚ w Planicy[19].
5 maja 2017 ogłosił zakończenie kariery sportowej[20].
Igrzyska olimpijskie
Mistrzostwa świata
Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Wynik zwycięzcy | Strata | Zwycięzca |
---|---|---|---|---|---|---|---|
4. | 23 lutego | 1997 | Trondheim | Sztafeta K-90/4x5 km[uwaga 2] | 52:18,0 | +2:39,1 | Norwegia |
34. | 20 lutego | 1999 | Ramsau | Gundersen K-90/15 km | 37:04,8 | +10:26,7 | Bjarte Engen Vik |
49. | 27 lutego | 1999 | Ramsau | Sprint K 90/7,5 km | 37:04,8 | +5:44,6 | Bjarte Engen Vik |
44. | 16 lutego | 2001 | Lahti | Gundersen K 90/15 km | 39:26,7 | ? | Bjarte Engen Vik |